Hipotrofia mięśniowa: przyczyny, objawy, leczenie, leki

Hipotrofia mięśniowa jest rodzajem dystrofii mięśniowej, która wynika ze złożonego zaburzenia procesy metaboliczne w organizmie. Ten stan patologiczny spowodowany jest niedoborem witamin, minerałów i składników odżywczych w tkankach mięśniowych, konieczny dla ich normalną funkcję.

Taki stan jest bardzo niebezpieczny, ponieważ przy braku Leczenie nie tylko wpływa na fizyczne możliwości osoby, sprawiając, że nie jest ona w stanie poradzić sobie nawet z prostymi zadaniami, ale może również stać się trwale niepełnosprawna. Dowiedzmy się, dlaczego rozwija się dystrofia mięśniowa, a także jakie terapie istnieją obecnie we współczesnej medycynie.

Główne przyczyny patologii

Rozwińmy to. Dystrofia mięśniowa jest problemem w naszym kraju od dawna. Według medyków przyczyny hipotrofii mięśniowej mogą być różne, ale wśród Najczęstsze są następujące:

1. Złe odżywianie matki w czasie ciąży i karmienia piersią.
2. Konsekwencje różnych chorób, na które cierpi kobieta.
3. Nadużywanie wyrobów tytoniowych i napojów alkoholowych.
4. Stałe narażenie na sytuacje stresowe.
5. Niezdrowe warunki pracy.
6. Dystrofia u matki.
7. Wewnątrzmaciczne patologie o etiologii zakaźnej.
8. Zatrucie chemiczne.
9. Zatrucie spowodowane słabym krążeniem w tkankach mięśniowych.
10. Zaburzenia metaboliczne.
11. Dziedziczne choroby dystroficzne układu mięśniowego.
12. Konsekwencje długotrwałego stosowania glikokortykoidów.

Duża część utraty masy mięśniowej u dziecka jest więc związana z matką. Jeśli prowadzi niezdrowy tryb życia i złą dietę, to wszystko będzie miało wpływ na rozwój płodu i stan zdrowia dziecko. Kobiety przygotowujące się do zostania matkami powinny więc odpowiednio o siebie zadbać.

Objawy kliniczne

Na to, co jest warte zwracać uwagę przede wszystkim? Hipotrofia mięśniowa, jak każde inne zaburzenie, ma pewne objawy, które mogą być wykorzystane do wykrycia stanu patologicznego. Do najbardziej charakterystycznych objawów należą:

• ogólne osłabienie organizmu;
• Regularny ból w mięśniach;
• Niezdolność do wykonywania nawet prostych ruchów;
• Ciężka utrata masy mięśniowej;
• tworzenie się hipodermy w otrzewnej i mostku;
• poważne marnotrawstwo.

Jeśli te objawy wystąpią, ważne jest, aby odwiedzić szpital, ponieważ dystrofia mięśniowa jest podobna w swoich przejawach do niektórych innych poważnych chorób.

Klasyfikacja

Hipotrofia mięśniowa jest klasyfikowana na różne typy w zależności od wielu czynników. W zależności od czasu ujawnienia się choroby wyróżnia się:

• wrodzony;
• nabyto.

W zależności od stopnia uszkodzenia mięśnia, patologia to

• uogólniony;
• miejscowe.

Pierwszy z nich jest rzadko spotykany w praktyce lekarskiej. Tkanka mięśniowa w całym ciele jest dotknięta. Z kolei miejscowe jest najczęściej spotykane. Hipotrofia mięśni kończyn dolnych może objawiać się w udzie lub podudziu. W dystrofii kończyn górnych zmiana może obejmować dłoń, przedramię i bark. Różne stopnie choroby są wyjaśnione bardziej szczegółowo w następujących sekcjach.

Hipotrofia kończyn górnych

W zdecydowanej większości przypadków rozwija się w wyniku słabego krążenia krwi w ręce lub niedostatecznego dostarczania składników odżywczych do tkanki mięśniowej. Kończyny górne zachowują funkcje motoryczne, ale wykonywanie ruchów i podstawowych zadań jest znacznie upośledzone. Przyczyną tego niebezpiecznego stanu mogą być następujące zjawiska:

• Powtarzające się i nadmierne obciążenie fizyczne;
• Różne choroby reumatoidalne;
• cukrzyca;
• dysfunkcja tarczyca;
• nadmierna otyłość;
• Zaburzenia autoimmunologiczne;
• konsekwencje traumy;
• wrodzone anomalie fizjologiczne.

Ten wariant charakteryzuje się powolnym, letargicznym rozwojem. Niezależnie od stopnia uszkodzenia włókien mięśniowych, osoba dotknięta chorobą ma nadal wrażliwość i częściową ruchomość w rękach.

Hipotrofia kończyn dolnych

Co więc trzeba o niej wiedzieć?? Jak już wspomniano, ten typ patologii jest jednym z najczęściej diagnozowanych. W większości przypadków stwierdza się hipotrofię mięśni uda. W zależności od stopnia uszkodzenia, choroba dzieli się na 3 etapy, z których każdy ma inne objawy. Wśród głównych objawów klinicznych specjaliści wyróżniają m.in

• Stały ból o zmiennym natężeniu w kończynach dolnych;
• słabość fizyczna;
• problemy z chodzeniem;
• Zmniejszona masa mięśniowa.

Jeśli hipotrofia mięśniowa zostanie w porę zdiagnozowana i leczenie rozpocznie się we wczesnym stadium etapy rozwoju, Jeśli osoba jest w jakikolwiek sposób dotknięta chorobą, można ją całkowicie wyleczyć bez bólu i sztywności-Albo konsekwencje dla zdrowia, tak aby osoba ta mogła powrócić do swojego zwykłego trybu życia.

Diagnoza choroby

Aby znaleźć najlepszy program terapii, wykwalifikowany pracownik służby zdrowia musi najpierw zidentyfikować problem. W diagnostyce hipotrofii stosuje się następujące badania laboratoryjne:

• ustne przesłuchanie pacjenta;
• ogólna analiza krwi;
• elektromiografia;
• Biopsja nerwu i mięśnia.

Jeśli u danej osoby występują jakiekolwiek choroby przewlekłe różnego pochodzenia, lekarz może skierować ją na konsultacje do innych wykwalifikowanych specjalistów i zalecić dodatkowe badania dające pełniejszy obraz kliniczny.

Podstawowe metody terapii

Leczenie hipotrofii mięśniowej ma na celu wyeliminowanie przyczyny problemu, dlatego niezbędne jest kompleksowe podejście. Lekarze skupiają się na zmniejszeniu intensywności objawów i wpływie na mechanizmy procesu dystroficznego. Ważne jest, aby unormować krążenie krwi, aby dotknięte włókna mięśniowe zaczęły otrzymywać wystarczającą ilość składników odżywczych. Program terapeutyczny może obejmować następujące działania

• wlot leki;
• zabiegi fizjoterapeutyczne;
• terapia wysiłkowa;
• masaż;
• Terapia UHF.

Dodatkowo pacjent będzie musiał ponownie przemyśleć swój codzienny tryb życia. Szczególną uwagę należy zwrócić na jakość żywienia. Zrównoważona codzienna dieta jest niezbędna, aby organizm otrzymywał jak najwięcej Witaminy i mikroelementy.

Terapia lekowa

W leczeniu hipotrofii stosować przygotowania do Poprawa przepływu krwi w naczyniach obwodowych. Do najskuteczniejszych należą:

• "Trental";
• "Curantil";
• "Petroxyphylline";
• "Vasaprostan";
• "Dekstran".

Bardzo powszechne jest również przepisywanie pacjentom przez lekarzy "Nostropa". Nie tylko rozszerza naczynia krwionośne, ale także poprawia zaopatrzenie tkanek miękkich i mięśniowych w substancje odżywcze. Normalizacji procesów metabolicznych dobrze sprzyja tabletka "Curantil". Jest to produkt nowej generacji o unikalnej formule, dzięki której osiąga wysoką skuteczność w leczeniu wielu chorób.

Lek "Curantil"

Wiele leków jest obecnie dostępnych w leczeniu nieprawidłowości mięśniowych. Ale jednym z najlepszych, zdaniem specjalistów, jest "Curantil". Cena leku jest wyższa niż niektórych analogów, jednak wykazuje lepsze wyniki. Produkt dostępny jest w postaci tabletek w różnych dawkach substancji czynnej. Lek poprawia krążenie krwi, zwiększa wytrzymałość ściany naczyniowej i zmniejsza prawdopodobieństwo powstania zakrzepów krwi. "Curantil" W następujących chorobach:

• choroba wieńcowa;
• zakrzepica;
• niewydolność układu sercowo-naczyniowego;
• Nadciśnienie tętnicze;
• Miażdżyca naczyń wieńcowych;
• upośledzone krążenie łożyskowe;
• Deprywacja tlenowa płodu;
• zapalenie tętnic.

Jeśli chodzi o przeciwwskazania, tabletki "Curantil" Nie zalecane dla osób z następującymi problemami:

• zawał mózgu lub mięśnia sercowego;
• dławica piersiowa, ostra;
• niewydolność nerek lub wątroby;
• nadciśnienie;
• dysfunkcja autonomiczna układ nerwowy;
• arytmia serca;
• stenoza aortalna;
• stwardnienie wieńcowe;
• Indywidualna nietolerancja na którykolwiek ze składników leku.

Wśród skutki uboczne nudności i wymioty, a także zaburzenia żołądkowe. Są one jednak niezwykle rzadkie, a w większości przypadków leczenie przebiega normalnie. Dawkowanie i czas trwania leczenia lekarz ustala indywidualnie dla każdego pacjenta, w zależności od obrazu klinicznego i postaci hipotrofii. Co do ceny "Curantil", Koszt waha się od 450 rubli do 830 rubli.

Procedury fizjoterapeutyczne

Czym są? Aby zwiększyć skuteczność leczenia, leki łączy się z fizjoterapią. Poniższe zabiegi są najczęściej przepisywane pacjentom:

• terapia elektromagnetyczna;
• laseroterapia;
• biostymulacja;
• jonoforeza;
• Ćwiczenia terapeutyczne kończyn dotkniętych chorobą;
• terapia magnetyczna o niskiej intensywności.

Statystyki medyczne pokazują, że jeśli leczenie dystrofii mięśniowej zostanie rozpoczęte wcześnie, pozytywne rezultaty można zauważyć po około półtora miesiąca stosowania leków i fizjoterapii.

Terapia UHF

Dobre wyniki w hipotrofii można osiągnąć poprzez leczenie uszkodzonych mięśni impulsami elektrycznymi o niskiej częstotliwości. Terapia UHF polega na zastosowaniu m.in terapie:

• magnetoterapia;
• masaż elektrostatyczny;
• masaż pneumatyczny;
• elektrostymulacja;
• stymulacja magnetyczna;
• terapia ciepłem.

Powyższe zabiegi poprawiają krążenie krwi w tkankach mięśniowych i normalizują metabolizm, dzięki czemu dotknięte chorobą obszary otrzymują więcej składników odżywczych i stopniowo się regenerują i odzyskują dawny ton. Ponadto pacjent powinien regularnie wykonywać specjalne ćwiczenia fizyczne, które zwiększają efektywność zabiegów fizjoterapeutycznych.

Kilka słów o jakości żywienia

Główną przyczyną powstawania dystrofii mięśniowej są zaburzenia metaboliczne oraz niedobory witamin i minerałów w organizmie. Pacjent musi więc stosować specjalną dietę, której celem jest uzupełnienie składników odżywczych.

W diecie muszą być obecne pokarmy o wysokiej zawartości witamin A, B i D. Koktajle proteinowe powinny być przyjmowane w celu poprawy napięcia mięśniowego. Należy też jeść jak najwięcej świeżych warzyw. Szczególnie przydatne są papryka, brokuły, kalafior, ogórki i marchew. W przypadku produktów zwierzęcych zaleca się stosowanie naturalnego twarogu i niepasteryzowanego mleka.

Wniosek

Hipotrofia mięśniowa to poważne schorzenie, które nie tylko powoduje wiele niedogodności w życiu codziennym, ale może również prowadzić do niepełnosprawności . Jeśli jednak w porę trafi się do szpitala i szybko rozpocznie się leczenie, patologia może zostać całkowicie wyleczona bez żadnych konsekwencji. Dlatego przy wystąpieniu pierwszych objawów, natychmiast umówić się na spotkanie lekarz. Nie należy podejmować prób samoleczenia, gdyż może to być bardzo niebezpieczne.