Wino wytrawne i półwytrawne: różnice, różne produkty, jak je łączyć i z czym pić

Wśród przeciętnych winiarzy panuje przekonanie, że tylko dojrzałe wina z rocznika powinny być traktowane poważnie, a lekkie młode warianty nie mogą być złożone i pełne... Wielu mistrzów jest jednak przekonanych, że najwięcej korzyści i przyjemności przynosi degustacja lekkich, wytrawnych i półwytrawnych win. Różnica między nimi polega na technologii: wino wytrawne całkowicie pozbawione jest cukru, natomiast wino półwytrawne nadal zawiera niewielką ilość cukru, od pięciu do trzydziestu gramów na litr.

Spróbujmy poznać zalety każdego rodzaju, jakie wino wybrać na romantyczną kolację i czy mają one jakieś wady?

Trochę historii

Nasi przodkowie znali i kochali smak wina gronowego. Ale zanim cywilizacja wynalazła instrumenty do zatrzymania procesu fermentacji, ludzie pili tylko wytrawne wina. Czasami, jeśli uprawiane winogrona były szczególnie cukrowe lub były zbierane po lekkim przymrozku, smak wina był zbliżony do wersji półwytrawnych.

Pierwsze wina wytrawne były pozostawiane do dojrzewania przez długi czas, zanim cukier całkowicie zniknął, a fermentacja ustała. Często różnica między suchym i półwytrawnym winem zależy tylko od odmiany winorośli i liczby słonecznych dni w roku.

Stopniowo ludzie nauczyli się zatrzymywać fermentację winogronową poprzez podgrzewanie soku i miąższu w kąpieli wodnej do określonej temperatury i pasteryzowanie go przez około 20 minut. Lub, alternatywnie, poprzez bardzo szybkie schłodzenie bazy winiarskiej, ok. +2 °C, zatrzymując w ten sposób proces fermentacji i pozostawiając więcej cukru w napoju.

Różne technologie

Zamiłowanie do eksperymentowania jest nieodłącznym elementem ludzkości, a producenci stopniowo uczyli się wybrać sprzęt, Odmiany winorośli i techniki otrzymywania win o różnych profilach smakowych. Do znanych już odmian dołączały nowe, a różnice między winami wytrawnymi, półwytrawnymi, półsłodkimi i słodkimi stawały się coraz wyraźniejsze. Nawet w obrębie regionów jednego kraju zasady i techniki wytwarzania lokalnych rodzajów napojów mogą się znacznie różnić.

A kiedy twórcy nauczyli się sztucznie zatrzymywać fermentację bazy poprzez dodanie alkoholu, który w odpowiednim momencie zabijał drożdże, różnice między rodzajami wina stały się jasne. Są one związane głównie z mocą napoju i zawartością cukru.

Charakterystyka

W samych terminach określających różne rodzaje napojów zawarta jest odpowiedź na pytanie o różnicę między winami wytrawnymi i półwytrawnymi słodkimi półsłodkimi. Spróbujmy ustalić, jak słodki musi być napój, aby można go było nazwać winem likierowym:

• Suchy, najlżejszy i najzdrowszy. Zawartość cukru w dobrym winie wytrawnym nie może być większa niż 0,5 %, a zawartość alkoholu nie większa niż 8-11 %.
• Półsuche, które może wynosić od 0,5 do 30 procent. Jednak zawartość alkoholu w nim jest tylko nieznacznie wyższa niż w winach wytrawnych: tylko 9 do 11 %.
• Półsłodki. Sama nazwa sugeruje bogactwo smaku i wysoką zawartość cukru, 3-8%. Wraz z zawartością cukru wzrasta zawartość alkoholu: od 9 do 13 %. Idealny na romantyczną kolację przy świecach.
• Deserowe odmiany półsłodkie są dość kapryśne i wymagają odpowiedniego przechowywania. Mają charakterystyczny atrakcyjny smak i utrzymujący się posmak. Zawartość cukru w nich jest dość wysoka i wynosi 5-12%, a zawartość alkoholu 14-16%.
• Deserowe słodkie odmiany są idealne z dojrzałymi serami i owocami. Są to solidne wina rocznikowe z utrzymującym się posmakiem i bogatym, zniuansowanym smakiem. Dłuższe przechowywanie przyciemnia ich kolor, dzięki czemu stają się maślane i przyjemnie cierpkie. Zawartość cukru w tych napojach wynosi 14-20%, ale są one również dość mocne, z zawartością alkoholu 15-17%.
• Odmiana likieru jest ulubiona przez miłośników słodkich napojów. Charakteryzuje się maksymalną zawartością cukru, która może wynosić do 35% całkowitego składu napoju. Może być robione tylko w małych partiach, gdyż nie każdy rok jest zbiorem szczególnie słodkich winogron.

Lekarze przekonują jednak, że do picia nadają się te napoje o wysokiej zawartości alkoholu - 15-17% zdrowie i dobre alkohole, tylko naturalne napoje są odpowiednie. Spróbujmy poznać korzyści i różnice między winem wytrawnym i półwytrawnym oraz gdzie dokładnie powstają najlepsze opcje.

Przysmak z Włoch

Są kraje, w których ludzie wolą wino od wielu innych napojów, dlatego dla Włochów, Francuzów, a nawet Gruzinów kilka kieliszków przy kolacji stało się niemal rytuałem. Dlatego nie widzą sensu w robieniu złego wina, wręcz przeciwnie, prywatne fabryki nadal prowadzą wiele operacji przy użyciu staroświeckiej technologii bez nowoczesnego sprzętu.

Różnica między winami wytrawnymi, półwytrawnymi i półsłodkimi nie jest bardzo zauważalna we Włoszech: używane są te same odmiany winorośli, a właściciele często sami decydują, które odmiany są najlepiej wydane w tym roku.

Do konsumpcji domowej Włosi preferują jednak naturalne wina wytrawne. Do czerwonych win wytrawnych używane są winogrona Merlot, Pinot Noir, Cabernet, Negrette, Aleatico i Sauvingnon, które dość dobrze starzeją się na słonecznych stokach. A jagody są przetwarzane razem ze skórkami, pestkami i czasami gałązkami.

Białe wina są bardziej delikatne i wyrafinowane i są zwykle spożywane młode, nie starsze niż trzy lata. Tylko w ten sposób można cieszyć się delikatnym aromatem i smakiem świeżych winogron.

Francuska rozkosz

Trudno jest opisać francuski stosunek do wina; to raczej uwielbienie. Wydaje się, że godzinami dyskutują o różnicy między czerwonym wytrawnym winem a półwytrawnym Merlotem VDP Castel lub Cabernet Sauvingnon Chavron i o tym, jak harmonizują one ze smakami mięsa i wytrawnych serów.

Każdy region Francji szczyci się wyjątkowymi technikami, napoje z Doliny Rodanu będą się znacznie różnić od młodych Macon Blanc Villages Louis Jadot z Burgundii.

Bordeaux to region, w którym produkuje się większość francuskich win wytrawnych i półwytrawnych. Czerwone wina są zaskakująco dobre, ale z białych win warto wymienić Petit Cablis Regnard, o delikatnym smaku owoców i dojrzałych jagód.

Tradycja hiszpańska

Mistrzowie z Hiszpanii nie tolerują żadnych półśrodków ani luk, więc goście ledwo poznają różnicę między półwytrawnym a półsłodkim. A wytrawne czerwienie w Hiszpanii przyciągają swoim bogatym, gęstym smakiem i wyrazistym charakterem. Kastylia jest najbardziej znana ze swoich młodych win, z ponad połową produkcji regionu. Praktycznie w każdej miejscowości znajduje się pełna piwnica lokalnych win, w której odwiedzający raczeni są zaskakująco smacznymi odmianami.

A kiedy już znajdziesz się w Pais Vasco (Kraj Basków), pamiętaj, aby warto się napić Txakoli to lokalne lekkie wino. Zakłady produkcyjne są celowo budowane w pobliżu winnic, aby uniknąć transportu surowców i zachować winogrona w całości.

Miejscowi mówią, że nic na świecie nie jest tak orzeźwiające w letnim upale jak kilka łyków tego schłodzonego, maślanego, kwiatowego napoju.

Aromatyczny Riesling z Niemiec

We wszystkich regionach naszego kraju znajdują się małe gospodarstwa, które produkują niesamowite lokalne wino z winogron Riesling. W każdej części kraju ujawnia się inaczej: od kwasowości i delikatnego bukietu kwiatowego po bogate aromaty przypraw i owoców.

Sami Niemcy preferują czyste, wytrawne wina o minimalnej zawartości cukru resztkowego i delikatnym, owocowym bukiecie. A miłośnicy półwytrawnych odmian powinni szukać na etykiecie napisu Kabinett, oznaczającego trunek o wyjątkowych walorach "chrupiący" kwasowość, wykonane z winogron z głównego zbioru.

Starożytna technologia w Gruzji

W tej krainie wysokich gór miłość do wina umacniała się z pokolenia na pokolenie. Rzemieślnicy wykorzystują lokalne odmiany winogron, aby stworzyć cudownie bogate czerwone i białe mieszanki do naturalnych napojów. Na przykład duma gruzińskich mistrzów, białe wytrawne wino "Tsinandali" produkowany jest od 1886 roku, a zasada działania nie uległa od tego czasu większym zmianom.

Główną różnicą między winami wytrawnymi a półwytrawnymi jest technologia: aby uzyskać słodsze winogrona, proces fermentacji jest celowo zatrzymywany przez chłodzenie. Szczególny smak win czerwonych wynika ze starożytnej metody przygotowania surowca, a dokładniej z jej całkowitego braku. Winogrona są zgniatane razem z pestkami, małymi listkami, a nawet gałązkami... Fermentacja nadaje napojowi zaskakująco cierpki i pełny charakter. Z Rkatsiteli powstaje białe wino o bursztynowej barwie i tej samej nazwie, o eleganckich i owocowych nutach.

Przyjemność z wina musującego

Mówiąc o naturalnych, młodych winach, trudno nie pomyśleć o musującej hiszpańskiej cavie i Szampanii. W rzeczywistości przyjemność picia tych napojów, debata nad tym, które jest lepsze, wytrawne czy półwytrawne, oraz różnice między winami z tej kategorii, od lat fascynują specjalistów i pasjonatów.

Najlepsze wino musujące jest podobno produkowane tradycyjnie we Francji, w regionie Szampanii. Jednak inne regiony, takie jak Langwedocja, gdzie szampan był produkowany na długo przed tym, jak Szampania stała się popularna, są równie dobre.

Kilka regionów we Włoszech produkuje wino, które jest poważną konkurencją dla szampana. Mowa o cava, napoju wytwarzanym z lokalnych odmian winogron, głównie Parellada, Macabeo i Xarello.

Uważane za najlepsze z gamy win musujących Brut Nature, są to wina białe i różowe, nie zawierające prawie żadnego cukru i zachowujące naturalny smak dojrzałych winogron. Najlepszy ze wszystkich Spróbuj go w pierwszym roku po zabutelkowaniu, dzięki czemu zachowuje swoją lekkość i bogactwo smaku.

Brak zasad

Wiele osób uważa, że wina czerwone służą wyłącznie do potraw mięsnych, ale wina białe otwierają swój smak z owocami morza lub drobiem. Ale to jest fundamentalnie nieprawdziwe, gruby czerwony półwytrawny będzie cudownie ustawić danie z indyka przetargu, a zwykły pieczeń Kurczak weźmie na siebie Dopraw to szklanką bogatego, owocowego "Merlot".

Białe wina doskonale komponują się z tłustymi lub pikantnymi przekąskami, potrawami z grzybów i wątróbki oraz owocami morza i rybami.

Zarówno białe, jak i czerwone wina wytrawne pasują do chudych kawałków wołowiny lub wieprzowiny, a także do przekąsek warzywnych, jagód i orzechów.

Wina półwytrawne dobrze komponują się z niebieskimi serami, owocami (ale nie cytrusami), kremowymi sosami, makaronami i tłustymi rybami.

Ale wytrawne odmiany musujące są uważane za uniwersalne; mogą być podawane z każdą przystawką lub daniem głównym.

Choć nie ma uniwersalnych zasad, jeśli chodzi o wybór wina, to trzeba się nim cieszyć, smakować, eksperymentować, odróżniać od siebie i cieszyć się każdym kieliszkiem.