Dług komunalny to... Koncepcja, zarządzanie i obsługa, restrukturyzacja

Dług komunalny to zobowiązania dłużne gminy zbiorczo. Dotyczy to również gwarancji, które zostały udzielone innym kredytobiorcom. W naszym artykule rozważymy pojęcie długu komunalnego, jego strukturę, rodzaje, restrukturyzację, a także poruszymy kwestie obsługi i zarządzania.

Struktura

Dług komunalny to kategoria, która jest bezwarunkowo i w pełni zabezpieczona całym majątkiem tworzącym skarb gminy. Właściwe jest określenie struktury kategorii jako grupy zobowiązań dłużnych według rodzajów zobowiązań dłużnych ustalonych przez obowiązujące na danym terenie prawo budżetowe. Mogą one odbywać się w ramach odpowiedzialności:

• Miejskie papiery wartościowe (inaczej zwane komunalnymi)
• Pożyczki, które gmina otrzymała od instytucji kredytowych;
• pożyczki budżetowe zaciągane dla budżetu szczebla lokalnego z innych budżetów tworzących system budżetowy Federacji Rosyjskiej;
• gwarancje gminy (ich druga nazwa to gwarancje komunalne).

Warto mieć na uwadze, że zadłużenie jednostki gminnej nie może występować w innych rodzajach, poza ww.

Tom

Na wielkość zadłużenia komunalnego składają się następujące elementy:

• Nominalna pieniężna kwota zadłużenia z tytułu komunalnych papierów wartościowych.
• Wielkość zadłużenia głównego z tytułu kredytów budżetowych, które zostały podniesione do budżetu szczebla lokalnego.
• Wielkość zadłużenia głównego z tytułu otrzymanych przez gminę pożyczek.
• Kwota zobowiązań z tytułu poszczególnych gwarancji.
• Wielkość długów innych niż wymienione powyżej, które nie są spłacane.

Klasyfikacja zobowiązań

Dług komunalny to kategoria, która ma określoną klasyfikację. Na przykład dług komunalny może być długoterminowy (od 5 lat wzwyż), średnioterminowy (od 1 do 5 lat) i krótkoterminowy (poniżej 1 roku).

O procedurze wygaszania zobowiązań dłużnych gmin, które są denominowane w walucie RF, a także o umorzeniu długu traktuje art. 101 BC RF. Władze lokalne stosują wszystkie uprawnienia związane z kształtowaniem dochodów budżetowych szczebla lokalnego do spłaty własnych zobowiązań dłużnych, jak również do obsługi długu.

Koncepcja zarządzania długiem komunalnym

Zarządzanie długiem należy rozumieć jako zespół środków wdrażanych przez rząd w celu bezpośredniej wypłaty dochodów wierzycielom i spłaty bieżących kredytów, a także zmiany warunków tych kredytów, które zostały już udzielone. W kategorii zarządzania długiem państwowym i komunalnym właściwe jest również określenie zasad i emisji nowych obligacji skarbowych. papiery wartościowe.

Cele zarządzania

Wśród celów zarządzania długiem publicznym i komunalnym należy zwrócić uwagę na:

1. Economic: to reduce as much as possible the cost of those external loans that are attracted; to renegotiate the debt and/or improve the refinancing factors; to reduce general cost of servicing external debt; and to increase the efficiency of the use of the resources attracted.
2. Polityczne: utrzymanie sprawnego funkcjonowania systemu politycznego.
3. Społeczne: zapewnienie stabilności zrównoważony społecznie, finansujący programy społeczne w sposób terminowy.
4. zapewnienie bezpieczeństwa narodowego. Należy tu zaznaczyć, że zwiększone obciążenie zobowiązaniami z tytułu zadłużenia zagranicznego może negatywnie wpłynąć na bezpieczeństwo ekonomiczne kraju.

Etapy zarządzania. proces uzasadniania

Rozważmy etapy zarządzania długiem publicznym i komunalnym. Cykl zarządzania w tym przypadku składa się z pięciu etapów. W każdym z nich podejmowane są konkretne zadania. Wśród nich wymienimy te najważniejsze.

Po pierwsze, następuje proces uzasadniania pułapów zadłużenia gmin (zarówno wewnętrznego, jak i zewnętrznego), pułapów pożyczek zewnętrznych i wewnętrznych, maksymalnych kwot gwarancji, a także ustalania programów Zewnętrzne i wewnętrzne zapożyczenie . Należy zaznaczyć, że na tym etapie obliczana jest kwota całkowitego obciążenia długiem przyszłych okresów, obejmująca zarówno zadłużenie zewnętrzne, jak i wewnętrzne, a także rodzaje nadchodzących pożyczek. Dlatego jest postrzegany jako strategicznie ważny dla kraju.

ustanowienie programu emisji

Po drugie, ma opracować program emisji komunalnych i państwowych papierów wartościowych oraz określić konkretne parametry przyszłych pożyczek zgodnie z terminem zapadalności, poziomem prawdopodobnej rentowności, sposobem wypłaty dochodów, ograniczeniami dla właścicieli, kolejnością lokowania i innymi warunkami, które czynią każdą pożyczkę jak najbardziej atrakcyjną dla inwestorów, które mogą być zarówno rezydentami jak i nierezydentami. Jakość wykonania na tym etapie decyduje m.in. o braku lub dostępności "szczytów" spłaty zadłużenia w przyszłości, jak również o dostępności środków w celu terminowej spłaty wcześniej zaciągniętych kredytów poprzez ich refinansowanie.

Trzeci etap

Trzeci to plasowanie obligacji i oczywiście regulacja notowań obligacji komunalnych i publicznych właśnie na wtórnym rynku długu (mieszkania komunalne na przykład). Wpływ na notowania obligacji komunalnych i rządowych implikuje regulację efektywności budżetowej realizowanych zapożyczeń, a także wielkości bieżącego zadłużenia (zarówno wewnętrznego, jak i zewnętrznego).

Etapy końcowe

czwarty etap jest charakterystyczny dla okresu rozwoju Rosji po upadku ZSRR. Etap ten związany jest z realizacją działań, których potrzeba wynika z pilności sytuacji kryzysowych lub złych długów. Jeśli rząd nie może zorganizować obsługi i spłaty zadłużenia gminy, rozpoczyna negocjacje z wierzycielami w sprawie renegocjacji harmonogramów płatności i spłaty zadłużenia. Po zakończeniu dyskusji strony mogą podjąć jedną z następujących decyzji

• Odroczenie płatności.
• Całkowite lub częściowe umorzenie długu.
• Restrukturyzacja zadłużenia.
• Wcześniejsze umorzenie zobowiązań.
• Realizacja sekurytyzacji, i tak dalej.

Ostatnim etapem jest realizacja pierwotnych lub zmienionych harmonogramów płatności. Należy odnieść się do spłaty i obsługi zadłużenia gminy oraz długu publicznego o charakterze wewnętrznym i zewnętrznym.

Narzędzia

Dług komunalny to kategoria, która wiąże się z pełnym zarządzaniem. Dlatego wskazane jest wymienienie instrumentów jego realizacji. Dlatego też podmioty (organy państwowe i samorządowe) powszechnie stosują różne sposoby. Ich wykorzystanie wynika z faktu, że w niektórych przypadkach pojawiają się okoliczności uniemożliwiające terminową spłatę otrzymanych zobowiązań dłużnych i związanych z nimi odsetek. Stąd konieczność odroczenia spłaty zadłużenia lub zmiany warunków kredytu.

Do instrumentów rynkowych stosowanych do zarządzania długiem publicznym należą: refinansowanie długu, restrukturyzacja długu i refinansowanie długu. Warto rozważyć każdy z nich osobno.

Restrukturyzacja zadłużenia

Korzystając z tej metody, dłużnik może uzyskać zmianę harmonogramu pierwotnej obsługi i spłaty długu komunalnego i publicznego. Zgodnie z nowym harmonogramem dłużnik będzie musiał teraz płacić tylko odsetki okres karencji, gdzie wypłacane są tylko odsetki. Dodatkowo wydłużony zostaje okres spłaty kapitału dłużnika. Restrukturyzacji zadłużenia często towarzyszy umorzenie części kapitału, a także konsolidacja wcześniej zaciągniętych zobowiązań.

Konsolidację kredytów należy rozumieć jako zmianę ich warunków (najczęściej wymuszoną), związaną z warunkami. Zwykle zwiększa okres obiegu wyemitowanych kredytów poprzez konwersję zobowiązań bieżących i zamianę kredytów krótkoterminowych na zobowiązania długoterminowe.

Metodologia ta jest wykorzystywana głównie do zarządzania kryzysem zadłużenia. W wyniku restrukturyzacji udostępnione zostaną dodatkowe środki finansowe na zapewnienie wzrostu gospodarczego i spłatę długu publicznego w przyszłości. Jednocześnie jednak istotne staje się ograniczenie dostępu do źródeł zasobów, w szczególności do międzynarodowych rynków finansowych.

Zgodnie z kodeksem budżetowym za restrukturyzację zadłużenia uważa się wygaśnięcie zobowiązań na podstawie umowy. Warto wyjaśnić, że chodzi o długi tworzące dług publiczny lub komunalny. I aktualne jest zastąpienie ich innymi zobowiązaniami dłużnymi, które przewidują zasadniczo odmienne warunki spłaty i utrzymania (art. 105 KODU BUDŻETU RF).

Powyższa procedura może być realizowana z częściową redukcją (umorzeniem) należności głównej. Konieczne jest mieć na uwadze, że koszt obsługi zrestrukturyzowanego długu nie jest zaliczany do kosztów obsługi długu w bieżącym roku podatkowym, jeżeli odpowiednia kwota jest zawarta w ogólnej kwocie zrestrukturyzowanego długu.

Przedłużenie spłaty zadłużenia

Rolowanie długu państwowego i komunalnego, w odróżnieniu od restrukturyzacji, polega na wydłużeniu okresu spłaty zobowiązania. Przeprowadza się ją, aby ułatwić płacenie. Rolowanie jest instrumentem, który nie jest wykorzystywany do zarządzania długiem publicznym. zadłużenia, nie ma takiej formy w ustawodawstwie budżetowym Federacji Rosyjskiej.

Refinansowanie

Refinansowanie należy rozumieć jako spłatę starego zadłużenia poprzez zaciągnięcie nowych zobowiązań. Warto zauważyć, że koncepcja zwrotu długu jest czasami stosowana do kredytów rządowych. Dziś powszechnie stosuje się trzy kluczowe metody refinansowania pożyczek:

• ministerstwa finansów realizują, za zgodą posiadaczy długu, ich zastąpienie z wygasłymi terminami zapadalności na nowe za sumy pieniężne równe tym, które mają być spłacone;
• dokonywać operacji przedterminowych polegających na zamianie jednego zobowiązania na inne o dłuższym okresie spłaty;
• zorganizować plasowanie (sprzedaż) nowych obligacji i za pomocą środków z nich uzyskanych pieniądze umorzenie obligacji zamiennych o upływającym okresie spłaty.

Wniosek

Rozważaliśmy zatem pojęcie, utrzymanie, granicę zadłużenia komunalnego. Ponadto dokonaliśmy przeglądu kategorii refinansowania, prolongaty i restrukturyzacji zadłużenia, które służą jako narzędzia zarządzania.

W podsumowaniu należy zauważyć, że zarządzanie operacyjne w Rosji jest zaangażowane przez Rząd Federacji Rosyjskiej, Ministerstwo Finansów Federacji Rosyjskiej. Centralny Bank Rosji i Vnesheconombank są ważni jako agenci Ministerstwa Finansów. Jednolity system zarządzania w odniesieniu do rosyjskiego długu państwowego został określony w rezolucja rządu Federacji Rosyjskiej od 04.03.1997.

Zobowiązania dłużne Federacji Rosyjskiej, podmiotu wchodzącego w skład Federacji Rosyjskiej, podmiotu komunalnego są w pełni zabezpieczone całym kompleksem majątkowym należącym do Federacji, podmiotu wchodzącego w skład Federacji Rosyjskiej lub podmiotu komunalnego. Majątek ten stanowi odpowiedni skarbiec i wykonanie zobowiązań jest realizowany na koszt określonego budżetu.