Intensywność procesu pracy: pojęcie, klasyfikacja i metody oceny

Pojęcie obciążenia pracą odnosi się do szczególnej cechy, która odzwierciedla Wpływ na jednostkę. Uwzględnia to, jak bardzo jego zmysły i centrala są obciążone układ nerwowy. Kryteria te dotyczą również emocjonalnego obszaru pracy.

Ogólna klasyfikacja wskaźników

Wszystkie one są wyrażone w kategoriach jakościowych lub ilościowych. Ich grupy tworzone są według następujących szczepów:

1. Mental.

2. Czujnik.

3. Nerwowy.

4. Monotonny.

5. Tryb.

Stres związany z procesem pracy musi być analizowany na każdym stanowisku pracy lub miejscu pracy. Ocena polega na zbadaniu takich czynników jak:

1. Działalność zawodowa pracowników.

2. Opisy stanowisk pracy.

3. Obserwacje czasowe (zdjęcia i nagrania wideo ze zmiany roboczej).

4. Ocena eksperta.

Kategorie warunków pracy są określane przez wszystkie wskaźniki obciążenia procesu pracy. W sumie jest ich 23. Znajdują one odzwierciedlenie w podręczniku R 2.2.2006-05.

Tabele wskaźników

W przypadku intensywności procesu pracy m.in.

Praca intelektualna.

Oznaczenia w tabeli:

AP - działania korygujące;

OA - operacje uzupełniające;

LT - deficyt czasu.

Ekspozycja sensoryczna.

Używane są tu następujące symbole:

% DRD - procentowy udział godzin pracy;

> - więcej;

m - metry.

Wpływ emocjonalny.

Notacja:

FC - jakość funkcjonalna;

Odpowiedzialność - odpowiedzialność.

Czynniki monotonii.

Czynniki trybu.

Skróty:

NF - format nocny.

Niuanse według klas

Zgodnie z metodologią oceny stresu w miejscu pracy, podane wskaźniki określają swoje kategorie warunków pracy.

I niezależnie od specjalności należy brać pod uwagę wszystkie te elementy, a nie niektóre z nich osobno.

Jeżeli ze względu na specyfikę pracy jeden z parametrów nie znajduje odzwierciedlenia, otrzymuje ocenę 1 - lekką.

Oceny za końcową ocenę szczepu są następujące:

1. Klasa 1 - optymalna. Przypisany, gdy odpowiada mu minimum 17 wskaźników, a pozostałe należą do poziomu 3. 2. Nie ma parametrów n. 3.
2. Stopień 2 - tolerowany. Ustalone, gdy istnieje co najmniej 6 wskaźników z nim związanych. Pozostałe odpowiadają Nr. 1. A 1-5 parametrów - n. 3.
3. 3 - niebezpieczny. Odpowiada mu co najmniej 6 wskaźników.

Poziom 3 - praca.1 jest interpretowany jako należący do niego:

- 6 parametrów, pozostałe to n. 1 и 2.

- 3-5 wskaźników, 1-3 to klasa 3.2

Stopień 3.2 jest stała, gdy stosunek parametrów jest następujący:

- 6 należą do niego;

- więcej niż 6 - klasa 3.1;

- 1-5 to kategoria PL, 4-5 są z nią związane.

Jeśli jest więcej niż 6 zliczeń 3.2, intensywność procesu pracy jest o jeden poziom wyższa. Działalność jest zdefiniowana jako taka, która jest niezwykle wymagająca i niebezpieczna. Jego warunki są niekomfortowe i szkodliwe do zdrowia.

Obejmuje to pracę w kopalni. Występują tu warunki zagrażające życiu, nadmierny hałas i zanieczyszczenia powietrza.

Praca intelektualna

Wiąże się z postrzeganiem i przetwarzaniem dużych ilości informacji, przyswaja operację ich odbierania i nadawania. Tutaj myślenie, pamięć i uwaga są intensywne, ale mobilność jest gwałtownie ograniczona.

Głównym czynnikiem pracy umysłowej jest obciążenie, które charakteryzuje wpływ na OUN. Wydatek energetyczny na dobę waha się tu od 2500 do 3000 kcal. Parametry te Różni się w zależności od stanowiska, na którym pracujesz. Zmiany te zostały odzwierciedlone poniżej:

Przy tak intensywnej aktywności mózg wymaga więcej energii, około 15-20% całkowitej przemiany materii organizmu.

Wzrost wydatków ogółem jest uwarunkowany poziomem obciążenia psycho-emocjonalnego. Procenty zmieniają się w zależności od rodzaju pracy, np:

• Jeśli pracownik czyta na głos w pozycji siedzącej, wydatek energetyczny wzrasta o 48%;
• jeśli prowadzi wykłady - o 90 proc;
• zajmuje się praca operatora przy komputerze 90-100%.

Uwzględnia się tu również skłonność mózgu do inercji. Dlatego nawet po pracy trwają operacje myślowe. Powoduje to jeszcze większe zmęczenie i wyczerpanie OUN przy porównywaniu pracy umysłowej i fizycznej.

Aktywność intelektualna generuje napięcie nerwowe, które zależy od poziomu, odpowiedzialności i ryzyka pracy. Jeśli do jego realizacji stosowany jest indywidualny plan, obciążenie jest minimalne.

Skutki uboczne operacji umysłowych

Napięcie psycho-emocjonalne generuje tachykardię, zwiększa ciśnienie krwi, zmienia EKG i zwiększa zapotrzebowanie na tlen. Praca inteligentna wymaga systematyczności i rytmiczności w pracy intelektualnej.

Napięciu intelektualnemu i emocjonalnemu towarzyszy silne obniżenie aktywności ruchowej. Czynnik ten nazywany jest hipokinezją. Jego skutki to są:

• pogorszenie funkcji serca;
• Depresja psychiczna (jeśli obciążenie jest długotrwałe);
• upośledzenie uwagi i pamięci.

Wydajność sensoryczna

Jest to praca wymagająca skrupulatnej obserwacji (liczona jako % przedziału czasowego całej zmiany). A im wyższa liczba, tym większe obciążenie procesu pracy. Wszystkie prace zmianowe są traktowane jako 100%.

Analizuje również gęstość impulsów, wyrażoną w strumieniach dźwięku i światła oraz wiadomości na godzinę pracy. Im więcej ich jest, tym poważniejszy jest wpływ informacji.

Uwzględniane są również synchroniczne obiekty obserwacyjne. Im więcej ich, tym bardziej uciążliwa praca. Pracownik musi jednocześnie kierować swoją uwagę na 4-8 oddzielnych obiektów. To jest Minimalne wymagania, Pracownicy w tej dziedzinie muszą przestrzegać.

A układ wzrokowy jest bardziej obciążony w następujących warunkach:

• Im mniejszy parametr obiektu i im większy interwał obserwacji. W szczególności dotyczy to pracy z mikroskopami, lupami i innymi produktami optycznymi.

• Im dłużej oczy są skupione na monitorze terminala wideo.

W tej pracy aparat słuchowy jest również napięty. Wykonawca pracuje w warunkach podwyższonego dB. W takim hałasie jest zmuszony do odbierania mowy i innych sygnałów dźwiękowych.

Wpływ na mechanizm głosowy zależy od czasu trwania obciążenia pracą nad mową (obliczenie godzin w tygodniu). Bez odpoczynku przy tych czynnościach głos jest nadwyrężony i mogą się rozwinąć patologie z tym związane, np. zapalenie krtani.

Czynniki emocjonalne

Pojawiają się tu następujące punkty:

1. Stopień odpowiedzialności za własne działanie i konsekwencje błędu. Oznacza stopień, w jakim pracownik jest w stanie wpływać na owoce swojej pracy operacje w Opisuje zakres, w jakim pracownik jest w stanie wykonać daną czynność w różnych warunkach i o różnym stopniu trudności. Im wyższy poziom, tym większe obciążenie emocjonalne. W ramach tego kryterium analizowana jest odpowiedzialność pracownika za jakość elementów składowych zadań wszystkich prac lub produktów końcowych.
2. Poziom zagrożenia dla ich życia. W obszarze pracy bada się występowanie czynników zagrażających życiu i określa potencjalny zakres narażenia. Wskaźnik ten identyfikuje obszary, na których istnieje bezpośrednie ryzyko. Jest to szczególnie istotne w pracy w kopalni, w kamieniołomie itp. п.
3. ponoszenie bezpośredniej odpowiedzialności za zapewnienie bezpieczeństwa innym osobom. Jest to określone w opisie stanowiska pracy.
4. Konfliktowe stanowiska na zmianę. Ten czynnik jest charakterystyczny dla pracy w policji, wojsku, nauczaniu itp. д. Powoduje to znacznie większe obciążenie pracą, które można określić na podstawie obserwacji czasowych.
5. Liczba elementów (kroków), kosztem których wykonywane jest proste zadanie.
6. Czas trwania p. 5. Im jest ich mniej i im krótszy jest ich odstęp, tym większe wrażenie robi monotonia pracy. Jest to szczególnie istotne w przypadku produkcji przenośnikowej. Operacja jest określana jako monotonna, ponieważ jest monotonna i uboga w informacje.
7. Czas trwania aktywnych operacji (% czasu trwania zmiany). Im krótszy interwał i dłuższy okres obserwacji, tym bardziej monotonne obciążenie pracą.

Czynniki związane z trybem pracy

Sama liczba zmian i tempo pracy nie mają wpływu na rzeczywisty czas trwania dnia roboczego. Jej standardy są następujące:

• 6-8 h (przykład: pracownicy firmy telegraficznej)
• Do 12 godzin (głowy zakładów, fabryki);
• co najmniej 12 godzin. (medycy, policjanci itp.). п.).

Im dłuższy jest czas pracy, tym większe jest ogólne obciążenie pracą.

Rotacja zmianowa jest określona w regulaminie wewnętrznym.

Przerwy regulowane i ich czas trwania są również związane ze schematami zmian. Znajdują one również odzwierciedlenie w oficjalnych dokumentach organizacji.

Niewystarczająca ilość lub brak czasu na nie zwiększa tylko stres w pracy. Powód: brak krótkoterminowej obrony przed efektami procesu pracy.

Cechy charakterystyczne w środowisku pracy

Tutaj ciężkość procesu pracy odzwierciedlają następujące wartości:

1. Oddziaływanie w zakresie fizjologii i dynamiki.
2. Liczba manipulacji stereotypowych.
3. Odmiana statystyczna.
4. Pozycja robocza.
5. Ruchy ciała.
6. Ruch w przestrzeni.

Ekspozycja w aspekcie fizjologii i dynamiki

Jednostką obliczeniową jest zewnętrzna aktywność mechaniczna na zmianę - kg/m.

Wartość ta, przy uwzględnieniu odległości towarów, określa kategorię środowiska pracy, do której należy praca.

Waga ciężarów przeniesionych i podniesionych, mierzona ręcznie. Używa się do tego celu wag. Wartość ta jest również określona w dokumentacji towarzyszącej.

Stereotypowa manipulacja

Są one obliczane jako suma dla zmiany. Obie ręce są brane pod uwagę. Te ruchy mogą być:

• Miejscowy: wykonywany jest za pomocą palców i mięśni dłoni i obejmuje od 60 do 250 ruchów na minutę;
• Regionalny: Realizowany przez mięśnie ramion i barków, tempo jest bardziej zrelaksowane.

Przedział pracy jest identyfikowany na dwa sposoby:

1. Obserwacje w czasie.
2. Zdjęcia z dnia pracy.

Obciążenie statyczne

Wartość ta jest obliczana dla każdej zmiany. Rejestrowane są wartości zatrzymania obciążenia i siły. Mierzone w kgf/s.

Przedmiotem pomiaru może być narzędzie lub przedmiot poddawany obróbce.

Siłę wywiera się poprzez obsługę uchwytów lub kółek ręcznych. Aby ją obliczyć, należy pomnożyć dwie liczby: masę ładunku i czas jego trzymania.

Stanowisko pracy

Jego charakter jest wykrywalny wzrokowo. Ma też takie odmiany:

1. Bezpłatnie. Jest to wygodna pozycja siedząca. Pozwalają na zmianę pozycji pracy całego ciała lub jego części, opierając się o oparcie.
2. Niewygodna. To stanowisko, w którym tułów jest znacznie wygięty lub skręcony. Ramiona są uniesione powyżej linii barków, a nogi ustawione w wyjątkowo niewygodnej pozycji.
3. Naprawiono. Zapobiega zmianie pozycji różnych części ciała względem siebie. Najczęściej występuje podczas pracy z lupami optycznymi.
4. Wymuszona. Należą do nich m.in. leżenie, kucanie, klęczenie i tak dalej. д.

Kąty korpusu

Liczba ta jest również obliczana dla jednego dnia roboczego. Aby uzyskać wynik, bezpośrednio liczy się 2-4 razy w godzinach pracy przez okres czasu - zwykle 15-20 minut. Następnie identyfikuje się przechyły dla czasu łącznego. Alternatywnym sposobem obliczenia jest określenie ich liczby w pojedynczym działaniu i pomnożenie przez liczbę działań w dzień roboczy.

Ruchy w przestrzeni

Wartość ta określa przejścia, które zależą od procesu technicznego i występują podczas zmiany. Mogą być poziome lub pionowe.

Najprostsza metoda obliczania tego wskaźnika związana jest z użyciem krokomierza. Jednostka ta określa kroki na zmianę. Ich liczba jest mnożona przez ich długość. Otrzymany wynik wyrażony jest w km.