Ustalenie wyniku finansowego: procedura księgowa, zapisy księgowe

Każda organizacja uważnie monitoruje wynik finansowy. Na podstawie jego analizy można wyciągnąć wniosek o efektywności organizacji. Ustalenie wyniku finansowego odbywa się według określonej metodologii. Poniżej rozważona zostanie procedura ewidencji przychodów i zysków oraz zapisów księgowych.

Określenie

Ustalanie wyniku finansowego działalności organizacji odbywa się według określonej metodologii. Ujawnia on miarę wydajności spółki w okresie sprawozdawczym. Ocenia poziom wzrostu lub spadku zysku w określonym czasie.

Podstawą wyliczenia jest kwota sprzedaży towarów lub usług, którą organizacja. Wynik końcowy zależy również od wielkości majątku organizacji, transakcji poza realizacją niezbędnych dóbr i usług.

Zysk (stratę) oblicza się jako różnicę między sumą przychodów zrealizowanych i niezrealizowanych. Jednocześnie stanowią one agregat gotówka, otrzymane za sprzedaż pracy, towarów lub usług po cenach rynkowych. Podatek akcyzowy i VAT nie są uwzględnione. Koszt sprzedaży jest również odliczany od całkowitej kwoty. Są to koszty ponoszone przez organizację w związku z produkcją i sprzedażą jej produktów.

W trakcie ustalania wyników finansowych przedsiębiorstwa określa się tendencję tego wskaźnika, a także czynniki, które doprowadziły do tych zmian. Na wskaźnik ten wpływają trzy grupy przyczyn:

1. Zysk z tytułu sprzedaży.
2. dochody pozaoperacyjne.
3. Zysk z pozostałych rodzajów sprzedaży.

Zysk ze sprzedaży zależy od wielkości sprzedaży i struktury produktów, a także kosztów i cen wyrobów gotowych. Na wskaźniki te pośrednio wpływa jakość wykonanych towarów, usług lub robót budowlanych. Na wyniki finansowe wpływa również sytuacja w branży, zmiany cen na rynku. Inflacja jest jednym z czynników wpływających na zysk.

Na wysokość kosztów pozaoperacyjnych mają wpływ m.in

• dochód otrzymany z tytułu udziału kapitałowego;
• dzierżawy gruntów lub rzeczowych aktywów trwałych
• grzywny i kary otrzymane lub zapłacone
• nieściągalne należności odpisane;
• straty finansowe z tytułu klęsk żywiołowych;
• dochody z papierów wartościowych (akcje, obligacje) i depozytów;
• straty lub zyski z transakcji finansowych.

Na pozostałe rodzaje zysku wpływają przychody ze sprzedaży zapasów, środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Rodzaje wyników działalności przedsiębiorstwa

Rozważając definicję i sposób rozliczania wyników finansowych, warto zwracać uwagę odmianę tego rodzaju wskaźnika. Może to być zysk lub strata. Jeżeli po odjęciu kosztów od przychodów organizacji pozostaje liczba dodatnia, oznacza to, że działalność firmy była efektywna. Organizacja osiąga zysk i uznaje się, że w badanym okresie osiągnęła próg rentowności. Jeżeli koszty przewyższają przychody, świadczy to o niewłaściwej organizacji działalności podstawowej. Spółka w okresie objętym sprawozdaniem wykazuje stratę.

Ustalenie wyniku finansowego ze sprzedaży wyrobów gotowych i półfabrykatów oraz zysku z działalności inwestycyjnej jest wykorzystywane w analizie stanu ekonomicznego organizacji. Wskaźnik ten jest wykorzystywany przy obliczaniu następujących wskaźników:

• współczynnik zmiany zysku netto;
• wskaźniki rentowności;
• analiza kosztów transakcyjnych;
• wskaźniki zarządzania aktywami;
• wskaźniki obsługi zadłużenia;
• płynność;
• wskaźniki rynkowe.

Wynik finansowy organizacji jest ustalany z określoną częstotliwością. Informacje te są interesujące dla właścicieli i menedżerów firmy, jak również dla potencjalnych i faktycznych inwestorów.

W produkcji towarowej jedną z głównych kategorii jest dochód. Bierze bezpośredni udział w kształtowaniu zysków. Od dochodu należy odliczyć sumę kosztów poniesionych w celu jego uzyskania. Efektem jest zysk. Na ten proces wpływa wiele czynników i złożonych procesów, np. polityka alokacji PKB, przyczyny społeczne itp. д.

Zysk jest traktowany jako miara wartości nadwyżki towarów. Przychód jest uzyskiwany w momencie, gdy wartość ustalona przez producenta jest ucieleśniona. Jest to zbiorcza miara. Odzwierciedla sukces organizacji w otoczeniu rynkowym. Ale w tym przypadku dochód jest generowany na poziomie mikro. W zależności od dziedziny, w której jest wypracowywany, wyróżnia się następujące rodzaje zysku (straty):

• brutto;
• sprzedaż;
• przed opodatkowaniem;
• netto.

Funkcje zysku

Ustalenie wyniku finansowego ze sprzedaży wyrobów gotowych, nieruchomości i innych przedmiotów wartościowych pozwala kierownictwu i właścicielom firmy podejmować odpowiednie decyzje dotyczące kierunek działania organizacji. Jeśli liczba ta maleje, określa stratę, ustalić przyczyny podobny wynik. Ważne jest również szukanie sposobów na zwiększenie zysków. Staje się on podstawowym celem każdego przedsiębiorstwa w gospodarce rynkowej.

Profit wykonuje dwa funkcje kluczowe:

• Ocena. Stosując względne lub bezwzględne mierniki zysku, można ocenić, czy spółka w okresie sprawozdawczym działała efektywnie. Można je również wykorzystać do określenia innych aspektów działania organizacji. Mogą to być np. rentowność wykorzystania pracy, materiałów lub nakładów, wydajność pracy itp.
• Zachęta. Wskaźnik zysku pozwala określić, w jakim stopniu pracownicy firmy są zadowoleni z własnej działalności i czy mogą zaspokajać swoje potrzeby społeczne w ramach wykonywania zadań. Gdy zysk netto wynosi zyski zatrzymane organizacja może angażować się w działalność charytatywną, wypłacać dywidendy swoim udziałowcom. Zysk jest przeznaczany na finansowanie rozszerzenia działalności organizacji innowacyjne technologie, rozwija metody i technologie produkcji.

Ponadto warto zauważyć, że wielkość zysku netto w dużej mierze decyduje o wartości przedsiębiorstwa. Ma to bezpośredni wpływ na jego dobrobyt, na konkurowanie na rynku. Dlatego też ustalanie wyniku finansowego przedsiębiorstwa odbywa się na różnych etapach produkcji. W przypadku zidentyfikowania negatywnych, ograniczających rozwój czynników, są one eliminowane. Odbywa się to poprzez opracowanie kompleksowych działań mających na celu zwiększenie wielkości zysku netto.

Zasada obliczania

Definiując i analizując wyniki finansowe, oceniamy nie tylko przychody i zysk netto, ale także ich strukturę. Jest to ważne praca, która jest wykonywana w ocena finansowa stabilność, rentowność przedsiębiorstwa. Dochód jest wskaźnikiem złożonym. Obejmuje on wyniki różnych obszarów działalności firmy (podstawowej, finansowej, inwestycyjnej).

Aby obliczyć wielkość zysku netto, konieczne jest ustalenie kilku pośrednich rodzajów dochodów.

Na przykład zysk brutto uzyskuje się poprzez odjęcie kosztów sprzedaży od przychodów. Odliczaj też wcześniej akcyzę i VAT od sprzedaży. Wynikiem jest zysk lub strata.

Jeśli od przychodów brutto odejmiemy koszty handlowe i administracyjne, otrzymamy zysk lub stratę ze sprzedaży. Pozwala to określić, w którym momencie na wynik finansowy wpływają czynniki korzystne lub niekorzystne.

Przychody otrzymane z tytułu udziałów kapitałowych, należności odsetkowe oraz pozostałe przychody są następnie dodawane do wyniku. Od tej wartości odejmuje się kwotę należnych odsetek i innych kosztów. Wynikiem tego jest zysk przed opodatkowaniem. Jest to czynność obowiązkowa, której nie wolno pominąć przy ustalaniu wyników finansowych organizacji.

Po opłaceniu z wyniku podatku dochodowego i stałych zobowiązań podatkowych uzyskuje się zysk netto. Jest to ostateczny wynik finansowy organizacji.

Zysk netto jest następnie rozdzielany przez firmę w zależności od jej potrzeb. Z tych środków tworzony jest fundusz rezerwowy, wypłacane są dywidendy i finansowany jest rozwój firmy.

Źródła informacji przy sporządzaniu oświadczenia

Przy ustalaniu wyniku finansowego przedsiębiorstwa wykonuje się szereg procedur księgowych. Istnieje wiele kryteriów dla tego wskaźnika.

Na przykład może to być wskaźnik kapitału własnego, zadłużenia wobec wierzycieli, zadłużenia wobec dłużników itp. д. W rachunkowości wszystkie niezbędne informacje są odzwierciedlone na kontach. Dostarcza dokładnych danych do opracowania raportu. Informacje są podsumowane, co pozwala na prawidłowe rozliczenie. Główne konta to:

• 90 - "Sprzedaż. Służy do konsolidacji wszystkich informacji o dochodach i wydatkach w jeden wskaźnik. W rezultacie suma kosztu wytworzenia produktów gotowych i zysku z ich sprzedaży przedstawia się następująco. Na tym koncie prezentowane są informacje o zakupionym sprzęcie, towarach, usługach komunikacyjnych, transporcie itp. Obejmuje to również kwoty zysku z tytułu udziałów w innych spółkach.
• 91 - "Pozostałe wydatki i zysk". Dostarcza informacji o przychodach i wydatkach firmy w określonym czasie.
• 94 - "Straty, wydatki wynikające ze szkód materialnych. Dostarcza informacji na temat strat, w tym strat pieniężnych, które są związane ze szkodami majątkowymi. Mogą one zostać zidentyfikowane i rozliczone podczas przechowywania, sprzedaży lub wytwarzania produktów. Nie obejmuje to strat spowodowanych klęską żywiołową (ewidencjonowanych na koncie 99).
• 96 - "Rezerwy na przyszłe okresy". Dostarcza informacji o wysokości zaksięgowanych środków, w tym na produkcję i sprzedaż. Mogą to być np. wydatki na utrzymanie lub naprawę sprzętu i innych środków trwałych, a także premie za staż pracy, dodatki urlopowe, koszty produkcji itp.
• 97 - "Rozliczenia międzyokresowe czynne". Są to dane o wydatkach, które wystąpiły w okresie sprawozdawczym, ale będą obciążały przyszłe okresy. Na koncie tym wykazuje się np. wysokość kosztów przygotowania produkcji, remontu środków trwałych środowisko i inne.
• 98 - "Zysk za przyszły okres". Zestawienie wszystkich kwot zysku osiągniętego w okresie sprawozdawczym, które należy przypisać do przyszłego okresu.

Ewidencja sprzedaży i ustalanie wyniku finansowego odbywa się na kontach ewidencyjnych. Niektóre z nich mają subkonta. Jest to również brane pod uwagę przy sporządzaniu sprawozdania finansowego.

Subkonta sprawozdawcze

W rachunkowości ustalanie wyników finansowych odbywa się poprzez podsumowanie informacji nie tylko na kontach głównych, ale także na kontach cząstkowych. W trakcie takich prac rejestruje się następujące dane:

• 90/1 - "Zysk".
• 90/2 - "Koszt własny sprzedaży.
• 90/3 - "Suma VAT".
• 90/4 - "Podatek akcyzowy".
• 90/5 - "Cła eksportowe. Konto to jest używane przez organizacje, które eksportują produkty za granicę. Mają one przedstawioną pozycję kosztową.
• 90/9 - "Dochód (strata) z działalności operacyjnej".
• 91/1 - "Pozostałe przychody".
• 91/2 - "Pozostałe wydatki".
• 91/9 - "Bilansowanie wydatków i dochodów".

Ustalenie wyników finansowych przedsiębiorstwa przy wykorzystaniu informacji z ksiąg rachunkowych wiąże się z szeregiem niuansów. Osoba dokonująca wpisu powinna zwrócić na nie uwagę.

Niektóre niuanse pozyskiwania informacji dla celów księgowych

Ustalenie wyników finansowych sprzedaży i innej działalności gospodarczej organizacji ma szereg niuansów. Są one rejestrowane zgodnie z ustaloną metodologią. Księgowy powinien prawidłowo dokonać odpowiednich zapisów. Wynik finansowy ustala się poprzez podsumowanie informacji uzyskanych z odpowiednich kont. W tym celu księgowa musi zaewidencjonować wpływy, dla których dokonuje się zapisu w Dt 62 i Kt 90/1. W przypadku zastosowania tego zapisu zysk ze sprzedaży wyrobów gotowych lub świadczonych usług jest odzwierciedlany.

Następnie dokonuje się innego wpisu. Potrzeba odpisu koszt produkcji. W tym celu księgowy dokonuje zapisu na Dt 90/2 i Kt 41 (45, 20, 43).

Przy ustalaniu pozostałych kosztów i przychodów oceń przychody, które mogą być związane:

• zapłata za korzystanie z majątku organizacji przez określony czas;
• poprzez przyznanie określonych praw za odpowiednim wynagrodzeniem;
• udział w kapitale zakładowym innych spółek;
• umorzenie lub sprzedaż aktywów trwałych
• transakcje handlowe w tarze;
• inne.

Debet konta 91 wykazuje wydatki związane z opłatami za czasowe używanie majątku organizacji, wydatki na pożyczki, a także wydatki na utrzymanie zdolność produkcyjna.

Konto debetowe 94 wykazuje niedobory spowodowane utratą lub uszkodzeniem środków trwałych. W tym przypadku wyświetlana jest rzeczywista wartość kosztów tych wartości. Ale od kwoty wykazanej w tym rachunku odejmuje się amortyzację. Jeżeli mienie zostało uszkodzone w części, to w tym rachunku wykazuje się również wysokość szkody.

Braki lub uszkodzenia zapasów są ewidencjonowane na koncie 94. Straty naturalne, zgodnie z umową, są tu również przedstawione. Jeżeli kwota jest większa od normy, to są one ewidencjonowane na koncie 73. Jeżeli nikt nie ponosi winy, to szkody wykazuje się na koncie 91.

Sprawozdanie z wyników finansowych

Istnieje określona procedura ustalania wyniku finansowego. Organizacja sporządza specjalny dokument w przepisanej formie. Jest to tzw. rachunek zysków i strat. Częściej przygotowuje się ją na jeden rok. Niektóre przedsiębiorstwa sporządzają raport półroczny lub kwartalny. Istnieje określona metodologia wypełniania formularza i ustalania wyniku finansowego.

W wierszu 2110 "Przychody ze sprzedaży" należy wykazać ostateczną kwotę zysku z głównego rodzaje działalności organizacja. Kryteria ustalania takich wydatków to wysokość przychodów ze sprzedaży towarów, robót lub usług. I tak np. jeśli firma wynajmuje środki trwałe, co jest główną działalnością, to wypracowany w ten sposób zysk wykazuje w wierszu "Przychody". W przeciwnym razie kwotę tę należy wykazać w pozycji "pozostałe przychody".

W wierszu 2110 wykazuje się koszt własny sprzedaży. Obejmuje to wydatki, które odnoszą się do zysków z działalności podstawowej. Są to nakłady poniesione w okresie sprawozdawczym na wytworzenie wyrobów gotowych.

Koszty zarządzania (wiersz 2220) obejmują płace i wynagrodzenia kierownicy. Sumy podatków, innych odliczeń są również odzwierciedlone tutaj. Jeżeli firma świadczy usługi bez produkcji, to koszty te należy ująć w wierszu kosztów ogólnych. Natomiast kwotę kosztów ogólnych działalności gospodarczej można pominąć w całości w wierszu 2220.

Pozostałe przychody spółki

W procesie ustalania wyniku finansowego uwzględnia się również inne rodzaje przychodów. Zatem w wierszu 2310 sprawozdania finansowego należy wykazać kwoty otrzymane z tytułu udziału w kapitale zakładowym innych spółek. Dla niektórych spółek działalność związana z posiadaniem udziałów jest działalnością główną. Dlatego też dywidendy otrzymane z tytułu posiadania papierów wartościowych przez te spółki należy wykazać w wierszu 2110.

Przychody z pozostałej działalności inwestycyjnej wykazuje się w wierszu 2320. Rejestruje się tu kwotę odsetek otrzymanych przez spółkę od jej depozytów, jak również skryptów dłużnych, weksli itp. д. Jeżeli działalność inwestycyjna jest główną działalnością przedsiębiorstwa, to dochody z niej należy wykazać również w wierszu 2110.

Jeżeli firma ma inny rodzaj zysku, który nie pojawia się w żadnym z wierszy, to kwotę tę wykazuje się w wierszu 2340. Mogą to być np. grzywny i kary płacone przez strony trzecie na rzecz organizacji. Zawierają również zyski ze sprzedaży środków trwałych, spread (różnice kursowe), pozostałe przychody.

Pozostałe wydatki

Przy ustalaniu wyniku finansowego ważne jest prawidłowe przypisanie kosztów i przychodów do pozycji zgodnie z ich charakterem. Oprócz wymienionych powyżej wydatków, w firmie mogą być ponoszone również koszty odsetek. Kwoty te wykazuje się w wierszu 2330 zestawienia wyników finansowych. Należy tu przedstawić długi firmy, z wyjątkiem wydatków zaliczonych do wartości aktywów inwestycyjnych.

W przypadku braku możliwości przyporządkowania grupy kosztów poniesionych w okresie sprawozdawczym do jednego z wierszy, grupa ta zostanie wykazana w kolumnie 2350. Są to pozostałe wydatki, które mają określony zakres występowania.