Metody i style zarządzania

Style zarządzania decydują o efektywności pojedynczej firmy, korporacji czy kraju. Właściwy styl zarządzania może pomóc w mniejszym stopniu reagować na szybko zmieniający się świat, a czasem może stworzyć dynamiczne tempo zmian. To wyjaśnia znaczenie zrozumienia wszystkich metod i stylów zarządzania. Więcej na ten temat można dowiedzieć się z tego artykułu.

Metody zarządzania

Metody zarządzania to specjalnie dobrane i usystematyzowane sposoby i środki oddziaływania na pracowników w celu realizacji wyznaczonych zadań i osiągnięcia misji przedsiębiorstwa.

Dostępny jest szeroki wachlarz metodologii. Na przykład:

• Do badania opinii wykorzystuje się wywiady, kwestionariusze, ankiety próbne i ekspertyzy;
• oceny decyzji i sytuacji, wyboru drzew istotności (PATTERN), oceny skuteczności innowacji, ryzyka i progów opłacalności;
• burza mózgów w celu generowania pomysłów, "6-3-5", Synteza i gra biznesowa.

Warto jednak zastanowić się nad szerszą klasyfikacją metod zarządzania.

metody zarządzania gospodarczego

Metody ekonomiczne polegają na mierzeniu i porównywaniu kosztów i przychodów. Dzielą się one na:

• regulacje państwowe: podatki, ustawy antymonopolowe i dotacje;
• regulacja rynku: konkurencja, popyt, obniżanie lub podnoszenie cen, sprzedaż;
• regulacja wewnętrzna.

Ostatni rodzaj metody ekonomicznej ma na celu przede wszystkim zapewnienie pracownikom udziału w sukcesie firmy. Te z kolei występują w postaci:

• skierowane do pracowników: wyróżnienia, nagrody, kary i kursy rozwój umiejętności;
• Zorientowanie na proces pracy: usprawnienie miejsca pracy, elastyczne godziny pracy lub współpraca zdalna;
• skierowane do samego przedsiębiorstwa.

Metody organizacyjne i administracyjne

Bezpośredni, bezpośredni i dyrektywny charakter. Główne zasady to: ścisła dyscyplina, odpowiedzialność, władza i przymus. Są one klasyfikowane w następujący sposób:

• Organizacyjne: projektowanie, regulacje, normy i standaryzacja;
• Administracyjne: rozkazy, polecenia, zalecenia i instrukcje.

Same metody mogą wpływać na sytuację w różny sposób. Na przykład niektóre kategorie pełnią funkcje stabilizujące, inne odzwierciedlają aktualne wykorzystanie więzi organizacyjnych i ich dostosowanie do zmieniających się warunków pracy (np. porządek czy instrukcja).

Metody społeczne i psychologiczne

Metody psychologii społecznej opierają się na wykorzystaniu bodźców niematerialnych, specyficznych narzędzi komunikacji, obrazów i innych sposobów wpływania na stan emocjonalny ludzi. Dzielą się one na:

• Społeczny, który reguluje stosunki zespołów i poszczególnych pracowników poprzez narzucanie określonych norm i ograniczeń. Poszczególne organizacje angażują pracowników na wszystkich szczeblach w zarządzanie społeczne. Przykładem tej grupy są zasady wewnętrzny regulamin pracy, í etykieta korporacyjna i wpływy dyscyplinarne.
• Społeczno-psychologiczne, które wpływają na zespół pod różnymi kątami: powstawanie, rozwój i procesy, które w nim zachodzą. Głównymi obiektami zarządzania są grupy formalne i nieformalne, kult osobowości i potrzeby społeczne pracowników. Główne narzędzia to: sugestia, perswazja, naśladownictwo lub przymus.
• Psychologiczne, które opierają się na optymalnym doborze i rozmieszczeniu personelu. Należą do nich: praca w małych grupach, humanizacja pracy (kolor, muzyka, rozszerzenie kreatywnej strony rzeczy), profesjonalny dobór i szkolenie.

W zależności od wybranych stylów zarządzania powstaje zestaw metod zarządzania, w którym łączone są różne narzędzia. Właściwy typ przywództwa określa klimat zespołu, status szefa oraz poziome i pionowe relacje podwładnych.

Liberalny styl zarządzania

"pełna swoboda dla pracowników". Jest to jeden z najbardziej podstawowych stylów zarządzania i zakłada prawie całkowity brak kontroli lub monitorowania działań pracowników. Kierownik wyjaśnia problem swoim podwładnym i wyznacza cele. Z kolei zespół zastanawia się nad rozwiązaniem i pokazuje liderowi przygotowany już wynik.

Wśród wad należy wymienić:

• możliwość wystąpienia anarchii i wyłonienia się nieformalnego lidera, który wpływa na atmosferę w zespole;
• Brak bodźców moralnych (wsparcia, pochwał itp.).);
• Pasywne najwyższe kierownictwo i nieumiejętność radzenia sobie z konfliktem przez menedżera
• Zmniejszona szybkość osiągania celów.

Korzyści obejmują:

• praca jest interesująca i zdrowy konkurencja;
• swobodę działania dla wszystkich pracowników i jednostek, w celu maksymalizacji ich potencjału;
• samookreślenie wyraźnego łańcucha hierarchii i systematycznego działania;
• wysokie prawdopodobieństwo generowania nowych pomysłów.

Taki styl zarządzania pomaga w identyfikacji słabych punktów systemu i ich szybkiej korekcie. Model ten sprawdziłby się w firmach IT, agencjach eventowych i innych przedsiębiorstwach, w których zachęca się do kreatywności i pielęgnuje ją. Na przykład, we wszystkich firmach z Doliny Krzemowej.

Demokratyczny styl zarządzania

Style kierowania w zarządzaniu powinny pomóc kierownikowi w racjonalnym koordynowaniu pracy swoich pracowników. Model demokratyczny to złoty środek: tutaj pracownicy mogą działać tylko w ramach swoich uprawnień i kwalifikacji. Opiera się na sprawiedliwości, obiektywnym systemie kar i nagród.

1. "Demokracja konsultacyjna" - kierownik powierza podejmowanie decyzji swoim podwładnym i konsultuje się z nimi. Zadania są określane na najwyższym szczeblu zarządzania.
2. "Demokracja uczestnicząca" oznacza, że prawie wszyscy pracownicy są zaangażowani w proces podejmowania decyzji cele i formacja cele.

Do minusów zalicza się:

• trudności w zapewnieniu niezbędnych warunków
• spowolnienie procesu podejmowanie decyzji.

Jak pojawiają się zawodowcy:

• Ważność i kwalifikacja podejmowanych decyzji;
• wysoki stopień motywacji zespołu;
• przeciążenie menedżerów.

Jest to najlepsza opcja dla firm, które są na rynku od dłuższego czasu i chcą utrzymać swoją pozycję.

Autorytarny styl zarządzania

Styl zarządzania, który opiera się na formalnym autorytecie szefa. Wyraźna tendencja kierowników do polegania na ścisłych wytycznych i rozkazach. Nie dopuszcza się sprzeciwu podwładnych, istnieją ograniczenia w wyrażaniu pomysłów i własnych preferencji. Jego podstawowym celem jest niekwestionowane posłuszeństwo. Nieskuteczny model "kija i marchewki", z naciskiem na karę i groźby, był przez długi czas wybierany jako zachęta.

Negatywne aspekty opisywanego stylu:

• brak inicjatywy pracowników
• wysokie obciążenia dla menedżerów;
• wysokie koszty stałego nadzoru.

Pomimo tak sztywnych ram, spośród wszystkich stylów zarządzania, styl autorytarny najszybciej koordynuje pracę w kierunku wyniku. Stanowił on podstawę zarządzania przedsiębiorstwem w Związku Radzieckim. We współczesnym świecie stosuje się ją tylko w szczególnie krytycznych sytuacjach, aby szybko rozwiązać niekorzystne sytuacje i wyeliminować niepożądane skutki.

Coaching jako nowy styl

Standardowa klasyfikacja stylów zarządzania ogranicza się do trzech pierwszych modeli. W XXI wieku coraz bardziej popularna jest koncepcja "coachingu" - metody doradztwa i szkoleń, podczas których coach pomaga swoim klientom w osiąganiu celów zawodowych i życiowych bez bezpośredniej interwencji.

Coaching biznesowy stosowany jest w firmach. Ma na celu znalezienie najbardziej efektywnych sposobów i wszelkiego rodzaju alternatywnych rozwiązań dla rozwiązywania zadań. Cel ten jest osiągany przez:

• pomoc w rozwoju kariery;
• Doskonalenie umiejętności komunikacyjnych;
• wzmocnienie przywództwa i organizacji pracy;
• Tworzenie produktywnego zespołu.

Mądry menedżer wie, jak zróżnicować wszystkie style zarządzania. Bądź dobrym przyjacielem dla pracowników, surowym szefem, pracownikiem, a także osobistym psychologiem. Od tego zależy skuteczność działania przełożonych i podwładnych, a tym samym pomyślny rozwój całej firmy.