Diagnozowanie raka trzustki: badania i analizy

Rak to problem na miarę XXI wieku. Prawie wszystkie narządy i tkanki człowieka mogą mieć nowotwory. Po dokładnym badaniu specjaliści ustalają, jak się ich pozbyć, określając stopień ryzyka i rodzaj nowotworu. Wiele łagodnych nowotworów można leczyć za pomocą leków, ale nie można tego powiedzieć o nowotworach złośliwych. Dlatego rozpoznanie choroby odgrywa ważną rolę i decyduje o dalszej żywotności organizmu jako całości, a poszczególnych narządów w szczególności. Daj nam znać, jak rozpoznaje się raka trzustki.

Jak się dowiedzieć?

Patologia jest najczęściej określana na podstawie badania ultrasonograficznego. Rak trzustki może przez długi czas nie objawiać się w sposób wyraźny. Rozwój następuje albo na tle obniżonej odporności, albo w wyniku powikłań istniejących przewlekłych chorób narządu. Do stanów problematycznych, w przypadku których diagnostyka raka trzustki jest obowiązkowa, należą cukrzyca i zapalenie trzustki. W tym przypadku eksperci zalecają coroczne badanie USG jamy brzusznej, a w przypadku stwierdzenia jakichkolwiek czynników ryzyka, - badanie krwi markery onkologiczne.

Czynniki ryzyka

Oprócz opisanych powyżej problemów związanych bezpośrednio z dysfunkcją trzustki, istnieją choroby, które również zwiększają prawdopodobieństwo wystąpienia nowotworu złośliwego. Należą do nich:

• Palenie tytoniu, którego zaprzestanie znacznie zmniejsza ryzyko.
• Otyłość z zaburzeniem równowagi hormonów płciowych jest również czynnikiem odwracalnym. Wraz z utratą wagi następuje utrata tkanki tłuszczowej, co pozytywnie wpływa na stan ogólny, i poszczególnych narządów.
• Marskość wątroby zwiększa kilkakrotnie możliwość niekorzystnego wyniku jakiegokolwiek problemy zdrowotne.
• Alergia choroby skóry Pokryte zmiany, które przeszły w postać przewlekłą.
• Niezdrowe diety z dużym spożyciem wędlin, kawy, tłuszczów nasyconych i węglowodanów prostych.
• Choroby stomatologiczne.

Czynniki, pod kątem których należy prowadzić również okresową diagnostykę raka trzustki to m.in

• Powyżej 60 roku życia.
• Występowanie raka u bliskich krewnych.
• Przynależność do płci męskiej.
• Mutacje DNA.

Symptomy

Objawy raka trzustki są podobne do niektórych innych chorób. Dlatego przeciętny człowiek może przez długi czas nie zwracać na nie uwagi. Powinieneś zwrócić szczególną uwagę na swoje zdrowie, jeśli masz następujące warunki:

1. Ból w nadbrzuszu, okolicy podżebrowej i środkowej, promieniujący do pleców. Jest on ostrzejszy w nocy i przy pochylaniu się do przodu, a ustępuje, gdy pacjent dociska nogi do brzucha.
2. Występujące skrzepy krwi w żyłach, widoczne gołym okiem.
3. Żółtaczka, która najpierw objawia się jako zażółcenie skóry, a później staje się brązowa z zielonym odcieniem.
4. Stały świąd skóry spowodowany zastojem żółci.
5. Utrata apetytu i zmniejszenie masy ciała.
6. Ogólne osłabienie.
7. Nudności i wymioty.
8. Biegunka, odbarwienie Zapach stolca.
9. Pragnienie, suchość w ustach.
10. Duże ilości moczu z częstym wypływem w nocy.
11. Zmiana koloru błon śluzowych i języka.
12. Zapalenie skóry w postaci owrzodzeń, które ustępują samoistnie, a następnie pojawiają się ponownie w innym miejscu.
13. Opuchlizna.
14. Zmniejszone libido.
15. Objawy powiększonej śledziony z ciężkością w lewej części dolnej części pleców.
16. Uderzenia gorąca, którym towarzyszy gorączka na twarzy i ciele.
17. Skurcze w kończynach.

Od czego zacząć?

Tak więc, jeśli masz jakiekolwiek objawy poważnych problemów z trzustką, zawsze powinieneś odwiedzić swojego lekarza. Specjalista rozpocznie badanie od oględzin, zebrania wywiadu i przepisania badań. Wczesna diagnostyka raka trzustki obejmuje szereg badań laboratoryjnych, które pozwolą nam zrozumieć, czy istnieją problemy dokładnie Występuje znaczny wzrost liczby nowotworów związanych z tymi narządami lub nieprawidłowości w funkcjonowaniu innych narządów.

Badania w przypadku podejrzenia raka obejmują:

• Próbki krwi do badania CA-242 pobiera się na pusty żołądek, unikając napojów słodzonych w dniu poprzednim; wszystkie płyny zastępuje się zwykłą wodą. Jest to kluczowy marker, który jest kompleksem białek i węglowodanów wydzielanych przez komórki układu pokarmowego. Charakteryzuje się stałą wartością w nowotworach łagodnych i znacznym wzrostem w patologii onkologicznej. Jeśli wartość jest bliska zeru, nie wykryto żadnych nieprawidłowości. Jeśli wartość jest poniżej 20 jednostek/ml, powinniśmy mieć świadomość, że jest to przejaw choroby zapalnej tego narządu. Gdy wartość jest nieco wyższa, zleca się dodatkowe badania. Zbyt wysoki odczyt, przekraczający 20 jednostek/ml, może wskazywać na złośliwy nowotwór żołądka lub trzustki. Badania przesiewowe w kierunku raka, a dokładniej w kierunku podejrzenia raka wykrytego w ten sposób, obejmują oprócz CA-242 także badanie CA-19-9.

• Test antygenu CA-19-9 jest przepisywany specjalnie w przypadku miejscowych problemów z żołądkiem i trzustką. CA19-9 jest specjalną substancją uwalnianą w zwiększonej ilości w patologiach nowotworowych. Eksperci twierdzą jednak, że wyniki tego testu nie są wystarczające do postawienia diagnozy. Jeśli jednak badanie jest powtarzane z powodu wcześniejszego rozpoznania nowotworu i wartość nie przekracza 1000 dU/ml, oznacza to, że istnieje możliwość resekcji, czyli usunięcia części narządu z guzem. Gdy liczba ta wynosi ponad 1000 iu/ml, oznacza to najczęściej przerzuty i brak możliwości wyleczenia.
• Badania krwi w kierunku raka trzustki obejmują badanie amylazy trzustkowej. Tak zwany enzym jest częścią soku produkowanego przez trzustkę i wędruje do jelita, gdzie rozkłada węglowodany. Do tego badania najczęściej dodaje się test amylazy w moczu. Prawidłowa wartość amylazy w moczu nie powinna przekraczać 53 U/ml, a prawidłowa wartość amylazy w moczu nie powinna przekraczać 200 U/ml. W przypadku podejrzenia raka liczby te mogą wzrosnąć dziesięciokrotnie.
• Fosfataza alkaliczna we krwi jest również obowiązkowa w diagnostyce laboratoryjnej raka trzustki. W metabolizmie wapniowo-fosforanowym bierze udział enzym, który przyspiesza reakcje chemiczne. Normalna wartość we krwi wynosi od 20 do 120 jednostek/l. Wyjątek stanowią noworodki, kobiety w ciąży i pacjenci powyżej 75 roku życia, u których stężenie jest kilkakrotnie wyższe. W innych przypadkach wysoka wartość sugeruje chorobę związaną z zastojem żółci, w tym raka trzustki w stadium 4.
• Badanie stolca na obecność elastazy trzustkowej pozwala na odróżnienie szeregu patologii i zróżnicowanie choroby od innych możliwych problemów, takich jak mukowiscydoza czy zaburzenia wchłaniania. Normalny zakres wynosi od 200 do 500 µg/g.

Aby dopełnić obrazu, eksperci nie wykluczają standardowych testów. Kiedy rak trzustki jest zdiagnozowany lub podejrzewany, lekarz zawsze zaleci badania laboratoryjne zarówno ogólne liczebności krwi, i niektóre, takie jak poziom insuliny, gastryny, glukagonu, peptydu C.

Operacja: za i przeciw

Chociaż diagnostyka różnicowa dla raka trzustki jest zróżnicowana i pozwala na rozpoznanie wielu patologii poprzez podjęcie materiał dla W uzupełnieniu obrazu klinicznego nie wykluczamy możliwości interwencji chirurgicznej.

Uzasadnieniem dla inwazji na organizm są dane uzyskane w wyniku badań klinicznych, instrumentalnych i innego rodzaju. Ale wszystkie one mogą być tylko w taki czy inny sposób interpretowane jako wskazujące na raka. Często niemożliwe jest dokładne zdiagnozowanie i odróżnienie przewlekłego zapalenia trzustki od raka we wczesnym stadium, ponieważ łagodne nowotwory mogą prezentować podobne objawy i wyglądać bardzo podobnie. Dopiero po resekcji i zbadaniu usuniętych części możemy ze 100% pewnością stwierdzić, że rak trzustki jest. Stadium 4 jest jedynym stadium, które jest jednoznacznie wykrywane przez promieniowanie metody dochodzenia, jak objawia się przerzutami do następujących narządów:

• nerka;
• wątroba;
• płuca;
• jelita;
• śledziona
• mózg;
• kości.

A więc, podejmowanie decyzji о operacja - Czasami jest to jedyny sposób na uratowanie życia. Oczywiście lekarz zwróci baczną uwagę na wyniki badań i tylko w przypadku absolutnej konieczności zasugeruje resekcję. W początkowych etapach badania nie należy jednak lekceważyć roli onkomarkerów, gdyż ich wartości decydują o konieczności przeprowadzenia dokładnego badania i późniejszej diagnostyki radialnej.

Metody instrumentalne

Specjaliści wiedzą, jak określić, czy rak trzustki, a raczej czy konieczna jest resekcja, czy też inna taktyka leczenia. Przedoperacyjne metody wykrywania obejmują

1. BADANIE ULTRASONOGRAFICZNE.
2. SKANOWANIE TK.
3. AN MRI SCAN .
4. ERCPG .
5. PCG
6. SKANOWANIE PET.
7. Laparoskopia.
8. Biopsja.

Ultrasonografia

Gdy pojawienie się raka trzustki, objawy, które jednoznacznie wskazują na problemy z tym narządem, zaczynają niepokoić pacjenta, zostaje on skierowany do lekarza. W pierwszych etapach badania pacjenta, specjalista uwzględnia nie tylko wywiad i badanie ogólne, ale także USG jamy brzusznej. Czasami odczucia bólowe wskazują na jeden narząd, podczas gdy w rzeczywistości dotknięty jest inny narząd znajdujący się w pobliżu. Pozwala to na zlokalizowanie ewentualnego ogniska choroby i pomaga lekarzowi w wyborze dalszych metod diagnostycznych lub terapii.

Badanie ultrasonograficzne może wykazać powiększenie dowolnej części trzustki lub zmianę jej obrysu. Szczególną uwagę zwraca się na głowę gruczołu, ponieważ w 80% przypadków będzie to nowa masa. W okolicy ogonowej nowotwór ten występuje znacznie rzadziej. Sporadycznie jednak badanie ujawnia guz całej tkanki, co w rzeczywistości może być ostrą postacią zapalenia trzustki, a nie chorobą onkologiczną.

USG pomaga również zobrazować charakter zmian i strukturę gruczołu. W tej postaci guz jest zwykle hipoechogeniczny i nie posiada wewnętrznych struktur echogenicznych.

Tomografia komputerowa

Badanie to wykonuje się za pomocą promieniowania rentgenowskiego, które przechodzi przez narządy i tkanki. Ponieważ wszystkie mają różną gęstość, tak jak w przypadku guzów, maszyna jest w stanie odtworzyć obraz warstwa po warstwie. Na obrazie końcowym można uwidocznić narządy, które zostały poddane radiografii oraz ich strukturę. Specjalista może ocenić nie tylko wielkość trzustki, ale także różne złogi, stany zapalne i obrzęki. Należy zaznaczyć, że moc promieniowania w badaniu tomograficznym jest znacznie mniejsza niż w przypadku konwencjonalnego zdjęcia rentgenowskiego. W ramach przygotowania do tego typu egzaminu należy pamiętać, który jest często używany do kontrastu. Dlatego tak ważna jest obecność pola magnetycznego w organizmie przeciwwskazania do stosowania Leki zawierające jod należy zawsze zgłaszać lekarzowi. Należy również poinformować lekarza, jeśli pacjent ma jakiekolwiek uczulenie na lek.

Obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego

Jest to doskonała metoda, oparta na promieniowaniu magnetycznym. Daje ona pełną informację o tkankach, gdyż wykonywana jest poprzez wystawienie ciała na działanie pola magnetycznego. W efekcie oscylacja atomów w ludzkich komórkach pozwala specjalnemu programowi stworzyć trójwymiarowy obraz, który znacznie lepszy obrazy dwuwymiarowe. Badanie wykonuje się w pozycji leżącej, przy unieruchomionym pacjencie, podczas gdy cewki magnetyczne i detektor magnetyczny aparatu obracają się wokół pacjenta. W ciągu kilku minut wykonuje się około stu zdjęć w różnych płaszczyznach, które są przetwarzane przez oprogramowanie, a radiolog opisuje stan danego narządu i zabiera płytę z wynikami rezonansu magnetycznego trzustki.

Endoskopowa cholangiopankreatografia wsteczna

Metoda ta działa z wykorzystaniem środka kontrastowego. Można ją nazwać techniką kombinowaną, ponieważ łączy w sobie badanie endoskopowe i radiologiczne. Endoskop jest wprowadzany do dwunastnicy. Polega ona na dostarczeniu specjalnego preparatu do brodawki phatera, a następnie wykonaniu szeregu zdjęć.

Zastosowanie zaawansowanego technologicznie sprzętu umożliwia śledzenie wszystkich etapów procesu, a metoda ta charakteryzuje się również niską ekspozycją na promieniowanie. Jakość cholangiopankreatogramu jest dobrym wskaźnikiem problemów z przewodem trzustkowym i żółciowo-wydzielniczym z dużą dokładnością.

Przezskórna cholangiografia przezwątrobowa

Jest to również badanie rentgenowskie z dodatkiem substancji na bazie jodu. W przeciwieństwie do poprzedniej techniki, jest on dostarczany przez skórę. Pacjent jest układany na stole rentgenowskim i zabezpieczany.

Miejsce, w którym zostanie wprowadzona igła, jest poddawane obróbce i oddzielane od otoczenia za pomocą sterylnych materiałów. Podczas wydechu pacjent proszony jest o wstrzymanie oddechu, a igła wprowadzana jest do przestrzeni międzyżebrowej. Po wniknięciu do miąższu wątroby igła jest powoli wycofywana, jednocześnie uwalniając środek kontrastowy, aż do wykrycia przewodu żółciowego, do którego wstrzykuje się resztę leku. Ekran sprzętu pozwala ocenić wypełnienie kanałów, po czym wykonuje się kilka zdjęć.

Pozytonowa tomografia emisyjna

W tym przypadku substancja, która służy jako środek kontrastowy, jest wstrzykiwana do żyły. Różnica w stosunku do poprzednich metod polega na zastosowaniu cukru znakowanego izotopami. Tutaj badanie opiera się na zdolności komórek nowotworowych do gromadzenia substancji radioaktywnych. Na zdjęciach ewentualne guzy złośliwe będą znacznie różniły się kolorem od reszty tkanek, co pozwala na ich zlokalizowanie i podjęcie decyzji o dalszym leczeniu lub operacji.

Laparoskopia

Jako technika chirurgiczna jest zalecana, gdy konieczne jest wykluczenie obecności komórek nowotworowych w trzustce. Wykonuje się również resekcję łagodnego guza. Usuwanie w ten sposób złośliwych rozrostów jest niedopuszczalne.

Podczas tego zabiegu, mimo niewielkich nacięć, konieczne jest znieczulenie pacjenta. W tym przypadku wybiera się mieszaninę anestetyczno-powietrzną, która jest podawana przez specjalną rurkę. Istota techniki operacyjnej polega na wykonaniu trzech lub czterech niewielkich nacięć, po których do jamy brzusznej wpompowuje się dwutlenek węgla. Następnie przez nakłucia wprowadzane są instrumenty i wykonywane są niezbędne manipulacje.

Jeśli badanie wykaże, że laparoskopia nie pomoże, chirurdzy mogą zdecydować się na przeprowadzenie otwartej laparotomii.

Biopsja

Najtrudniejszą dla pacjenta i jednocześnie najbardziej informacyjną metodą jest biopsja raka trzustki. Technika ta polega na wycięciu fragmentu tkanki lub pobraniu niewielkiej liczby komórek do badania pod mikroskopem laboratoryjnym. Po pobraniu tkanki, jest ona barwiona specjalnym związkiem i badana histologicznie.

Można zauważyć cztery różne sposoby pozyskiwania komórek:

1. Śródoperacyjnie, gdzie komórki są uzyskiwane przez zwykłą laparotomię. Można stosować biopsje bezpośrednie, przezodbytnicze i aspiracyjne cienkokątne.
2. Laparoskopowo w którym Poprzez wykonanie drobnych nacięć.
3. Przezskórne, gdzie komórki pozyskuje się pod kontrolą USG lub tomografii komputerowej. Ta metoda jest uważana za najbezpieczniejszą i najmniej traumatyczną ze wszystkich wymienionych, ale nie zawsze można ją zastosować.
4. Biopsja aspiracyjna jest stosowana w większości możliwych przypadków pobrania materiału. Badanie ma dokładność na poziomie 96%.

Gdy w wyniku testów i badań u pacjenta zostanie zdiagnozowany nowotwór, że to nie jest werdykt.

Po pierwsze, zdarza się, że po Jeśli po wykonaniu resekcji i późniejszej histologii postawiono diagnozę, okazuje się, że wynik był fałszywie dodatni. Oznacza to, że wycięta tkanka mogła nie być naroślą nowotworową, ale była z łagodnym guzem.

Po drugie, decyzję o interwencji chirurgicznej podejmuje specjalista. Dlatego po badaniach znajdź dobrego lekarza i przeczytaj jego referencje.

Po trzecie, po usunięciu złośliwej tkanki można żyć szczęśliwie.

Pamiętaj, że rozpoznanie raka we wczesnym stadium to połowa sukcesu. Pilnuj swojego Twoje zdrowie i udać się do lekarza w przypadku wystąpienia jakichkolwiek nieprzyjemnych objawów.