Skolioza kręgosłupa: objawy, stopnie, leczenie, ćwiczenia

Skolioza kręgosłupa to niebezpieczne i powszechne schorzenie, które diagnozuje się zarówno u dorosłych, jak i u dzieci. Występuje w różnym stopniu i na wszystkich odcinkach kręgosłupa. Jeśli ta patologia nie jest korygowana, może prowadzić do pewnych komplikacji w układach i narządach. To schorzenie pleców charakteryzuje się skrzywieniem kręgosłupa w prawo, w lewo, do przodu i do tyłu, ale zdarzają się przypadki, że wszystkie jego osie. Skolioza jest najczęściej diagnozowana u młodszych pacjentów, u dzieci między 5 a 7 rokiem życia, i jest szczególnie niebezpieczna dla młodego, rozwijającego się organizmu.

We współczesnej medycynie występuje również skoliotyczność, który Nie ma zmian w kręgosłupie, ale występuje dysharmonia tkanki mięśniowej. W konsekwencji rozwija się boczne skrzywienie pleców. Jak wzmocnić plecy w skoliozie? Ćwiczenia, masaże są niezbędne. Wzmacniając mięśnie, można uniknąć wielu problemów i chorób. Przy pierwszych oznakach problemów z plecami i kręgosłupem lepiej skonsultować się z neurologiem, a przy płaskostopiu konieczna jest konsultacja z ortopedą.

Przyczyny i rozwój

Skolioza kręgosłupa jest uważana za proces wieloczynnikowy. W ostatnich latach wiele badań medycznych pozwoliło zidentyfikować pewne związki, które zwiększają ryzyko rozwoju tej niebezpiecznej patologii. Mogą one obejmować:

1. Osteopenia i osteoporoza. U młodzieży z dużym skrzywieniem kręgosłupa stwierdzono gęstość mineralną kości poniżej normy.
2. Młodzieńcza skolioza idiopatyczna. Zaburzenie to jest spowodowane słabą mineralizacją kości podczas intensywnego wzrostu organizmu, a co za tym idzie - pleców.
3. Progresywnie zwiększająca się skolioza. Stan ten negatywnie wpływa na kalmodulinę pochodzącą z płytek krwi, która stopniowo zmniejsza się.
4. CHD7 to gen związany z rozwojem idiopatycznego skrzywienia kręgosłupa.

Specjaliści rozróżniają trzy etiologie choroby. W tym zakresie wyróżnia się skoliozy idiopatyczne, zwyrodnieniowe i nerwowo-mięśniowe, a przyczyny patologii będą różne. Do możliwych czynników wyzwalających należą:

• Jeśli się nie uda ustalić przyczynę Jeśli plecy są wykrzywione, u pacjenta diagnozuje się skoliozę "skolioza idiopatyczna" (95% przypadków);
• Zaburzenia wrodzone.
• Choroby nerwowo-mięśniowe, którym towarzyszy asymetria napięcia mięśniowego.
• Pacjenci ze skoliozą mają skoliozę pleców z nierówną długością kończyn dolnych.
• Procesy zapalne w okolicy kręgosłupa.
• Choroba zwyrodnieniowa dysku typu przewlekłego ze zmianami kształtu.
• Zespół Ehlersa-Danlosa lub Pradera-Willa.
• Zespół przewlekłych nieprogresywnych chorób związanych z mózgiem i rdzeniem kręgowym, nabytych w czasie rozwoju płodowego.
• Ból pleców ze skoliozą spowodowaną uszkodzeniem krążka międzykręgowego.
• Atrofia i dystrofia tkanki mięśniowej grzbietu.
• Zespół Proteusza lub Marfana.
• Dziedziczna patologia, charakteryzująca się nieprawidłowym wzrostem komórek nerwowych, co skutkuje powstawaniem nowotworów w tkankach.
• Zaburzenia tkanki łącznej typu układowego.

Tylko specjalista może określić przyczynę tego stanu - po dokładnym badaniu w przychodni. Na podstawie wyników badań przepisuje się leczenie, a w większości przypadków wyniki są pozytywne. Nie należy leczyć się na własną rękę, gdyż może to prowadzić do pogorszenia stanu i innych negatywnych konsekwencji.

Grupy i stopnie zaawansowania skolioz

Specjaliści wyróżniają pięć głównych grup tego schorzenia pleców. Jeśli diagnoza jest postawiona prawidłowo, proces leczenia jest uproszczony.

Grupy skolioz w obrębie pleców:

1. Skrzywienie pochodzenia mięśniowego. W tej sytuacji pacjent ma słabo rozwinięte tkanki mięśniowe i więzadła, a w konsekwencji nie są one w stanie zapewnić jakościowego rozwoju kręgosłupa (skolioza krzywicza).
2. Skrzywienie pochodzenia neurogennego. Rozpoznany u pacjentów z następującymi chorobami, jak poliomyelitis, Spastyczne porażenie, zapalenie korzonków nerwowych. Do tej grupy zalicza się również schorzenia kręgosłupa, które są spowodowane zmianami zwyrodnieniowymi krążków międzykręgowych w kręgosłupie.
3. Wrodzone skrzywienie. Diagnozowane u dzieci z powodu zaburzonego rozwoju kości jeszcze w łonie matki.
4. Skrzywienie spowodowane chorobami klatki piersiowej: odma opłucnowa, duże oparzenia, zabiegi chirurgiczne.
5. Skolioza na plecach, której czynnik prowokujący nie został jeszcze zbadany.

Klasyfikacja tej patologii zależy również od odcinka krzywego kręgosłupa. Skolioza jest określana jako rodzaj skoliozy:

1. Slouch. Skrzywienie piersiowe jest znacznie podwyższone, a kręgosłup lędźwiowy prosty.
2. Zaokrąglone plecy. Skrzywienie piersiowe jest zlokalizowane w całym odcinku kręgosłupa.
3. Plecy są wklęsłe. Nieprawidłowości obserwuje się w rejonie kręgosłupa piersiowego i lędźwiowego kręgosłup lędźwiowy.
4. Okrągły, zaokrąglony tył. Rozpoznaje się jednoczesne zwiększenie zgięcia w odcinku piersiowym i lędźwiowym.
5. Grzbiet jest płasko-wklęsły. Skrzywienie w odcinku piersiowym zmniejsza się o normalny lub nieznacznie zwiększona krzywizna lędźwiowa.

Współczesna medycyna definiuje kilka stopni skoliozy. Każda z nich ma swoje cechy charakterystyczne, które są brane pod uwagę przy stawianiu diagnozy. Skolioza pleców stopnia 1 charakteryzuje się odchyleniem bocznym kręgosłupa do dziesięciu stopni i niewielkim skrzywieniem. Do wykrycia tego zaburzenia wykorzystuje się zdjęcia rentgenowskie.

Jeżeli kąt skrzywienia kręgosłupa mieści się w granicach 11-24 stopni i występuje wyraźne skrzywienie kręgosłupa, to możemy śmiało powiedzieć, że pacjent ma skoliozę 2 stopnia. Specjalista podczas badania pacjenta zauważy również skrzywienia kompensacyjne. Jeśli chodzi o zdjęcie RTG, to widać na nim deformację kręgów.

Skolioza stopnia 3. Przy tym zaburzeniu diagnozuje się kąt skrzywienia w zakresie 24-41 stopni. Jeśli chodzi o deformację kręgów, to jest ona silnie wyrażona, w silnych miejscach naruszenia przybierają one kształt klina, pojawia się garb.

4 stopień skoliozy tylnej (patologia zdjęcia pomoże dokładnie zbadać każdy etap osobno) jest reprezentowany przez kąt krzywizny w zakresie 41-92 stopni, sylwetka będzie oszpecona. Widoczne są garby kostne tylne i przednie oraz deformacje miednicy i klatki piersiowej. Pacjentka z rozpoznaną kifoskoliozą piersiową.

Do pacjentów z grupy ryzyka zalicza się takie osoby jak:

• Dziecko z dziedzicznym wywiadem rodzinnym;
• dzieci lub młodzież, które szybko rosną i ich masa ciała nie jest odpowiednia do wieku;
• Dziecko, które spędza długi czas grając w te instrumenty muzyczne, jak skrzypce lub akordeon.

Do grupy ryzyka zalicza się również dzieci w wieku od 3 do 17 lat, które są nadmiernie eksploatowane fizycznie.

Skolioza dziecięca

Za najczęstszą postać skrzywienia u dzieci uważa się idiopatyczną. Kąt Cobba w tej sytuacji będzie większy niż 10 stopni i nie ma odchyleń w płaszczyźnie strzałkowej. Ale diagnoza może się zmienić po 18 roku życia, kiedy organizm jest bardziej dojrzały. W tej sytuacji zaleca się być stale pod opieką specjalistów, poddawać się regularnym badaniom kontrolnym.

Kąt krzywizny kręgosłupa można określić na podstawie zdjęcia rentgenowskiego w projekcji przednio-tylnej. Jeśli skolioza kręgosłupa u dziecka (zdjęcia prezentowane w tym artykule) zaczęła się rozwijać w młodym wieku, to w konsekwencji będzie ono miało poważniejsze skrzywienia kręgosłupa. Im pacjent jest starszy, tym sytuacja staje się gorsza (jeśli nie jest odpowiednio leczony). W takim przypadku specjaliści zalecają interwencję chirurgiczną w celu korekcji kręgosłupa.

Kategoria skoliozy idiopatycznej zależy od wieku:

• Infantylne (dzieci poniżej trzeciego roku życia);
• nieletni (od czterech do dziewięciu lat);
• Adolescent (okres dojrzewania).

Każda z przedstawionych kategorii ma swoją charakterystykę, okresy rozwoju, powikłania i etapy leczenia. Wzmacnianie mięśni pleców w skoliozie jest zalecane w każdej sytuacji, ćwiczenia dobierane są indywidualnie dla każdego pacjenta, w zależności od sytuacji, stan ogólny, kategoria wiekowa i progresja skrzywienia.

W związku z powstaniem skoliozy u dziecka poniżej piątego roku życia istnieje duże ryzyko rozwoju problemów z układem sercowo-naczyniowym, gdyż diagnozuje się restrykcyjną wadę narządów oddechowych, nadciśnienie tętnicze i serce płucne.

Skolioza u starszych pacjentów

Wzmacnianie mięśni w skoliozie powinno odbywać się w każdym wieku. Ćwiczenia dobierane indywidualnie dla każdego pacjenta w zależności od stanu i zaawansowania choroby. Patologia ta jest częściej diagnozowana u kobiet niż u mężczyzn. Skolioza nerwowo-mięśniowa rozwija się z wyraźnymi defektami tkanki mięśniowej lub struktur nerwowych. Jeśli chodzi o typ zwyrodnieniowy, to występuje on u pacjentów poniżej 45 roku życia. Idiopatyczna skolioza młodzieńcza, jeśli nie prowadzi się terapii korekcyjnej, pozostaje taka do końca życia.

U starszych pacjentów może dojść do zwyrodnieniowego skrzywienia kręgosłupa, nawet bez prekursorów. W tej sytuacji kąt Cobba będzie w granicach 12 stopni, z równoległym rozpoznaniem deformacji strzałkowej i rotacji osiowej. Skolioza zwyrodnieniowa zaczyna się rozwijać wraz z destrukcją krążków międzykręgowych. Jeśli u pacjenta występują takie choroby jak osteochondroza czy osteoporoza, schorzenie będzie postępować znacznie szybciej, prowadząc do znacznego pogorszenia stanu zdrowia i wyraźnego bólu.

Co wpływa na postawę ciała? Jak prawidłowo podnosić ciężkie przedmioty?

Jeśli masz ból pleców ze skoliozą, powinieneś zwracać uwagę nie nie tylko na ćwiczeniach wzmacniających, ale także na ważnych faktach, takich jak pozycja do spania, ubiór, buty itp.

Co wpływa na postawę ciała?

1. Miejsce, w którym śpimy. Eksperci radzą, by wybrać do snu twarde powierzchnie, specjalne materace ortopedyczne. Sen jest najlepszy na brzuchu lub plecach. Jeśli chodzi o poduszkę, nie powinna być nieporęczna i miękka.
2. Wygląd. Do skrzywienia kręgosłupa mogą przyczynić się ubrania, zwłaszcza w okresie dojrzewania, które uniemożliwią prawidłowy wzrost i rozwój kręgosłupa piersiowego. Jeśli chodzi o buty, to powinny być one dobrane pod względem rozmiaru. Jeśli jest źle dobrany, zwiększa prawdopodobieństwo rozwoju płaskostopia, a w konsekwencji skoliozy. W przypadku zdiagnozowania stopy klubowej zaleca się natychmiastową konsultację z ortopedą oraz rozpoczęcie ćwiczeń, masaży, LFC. Starsi pacjenci, u których zdiagnozowano skoliozę, powinni raczej nosić buty na wysokim obcasie.
3. Noszenie torby tylko w jednej ręce. Uważa się, że jest to pewna droga do rozwoju skrzywienia kręgosłupa. Zarówno dorosłym, jak i dzieciom zaleca się noszenie plecaka dostosowanego do ich wzrostu, z szerokimi pasami i sztywnym oparciem.
4. Wyposażenie miejsca pracy. Musi być dobrze oświetlone i wygodne. Stawy biodrowe i kolanowe podczas siedzenia powinny być zgięte pod kątem prostym. Złe oświetlenie wpływa nie tylko na wzrok, ale także na kręgosłup, ponieważ brak światła powoduje, że dużo się garbimy i pochylamy. Pamiętaj, że praca siedząca mocno obciąża kręgosłup i mięśnie przykręgosłupowe. Podczas aktywności oba łokcie muszą być podparte, nogi i plecy muszą dotykać oparcia krzesła, z pełnym zgięciem lędźwiowym. Pięść powinna być umieszczona pomiędzy klatką piersiową a stołem.
5. Dobre nawyki zawodowe. Jeśli osoba siedzi przez dłuższy czas, powinna co godzinę wykonywać 15-minutowy trening. Ćwiczenia pomagają rozciągnąć i wzmocnić mięśnie pleców i całego ciała. Jeśli cierpisz na ból pleców i skoliozę, eksperci zalecają dołączenie do klubu sportowego, więcej ćwiczeń i czasu na pływanie.

Aby nie nadwyrężać kręgosłupa, należy nie tylko wybrać odpowiedni materac i poduszkę czy dostosować stanowisko pracy, ale także podnosić ciężkie przedmioty bez szkody dla dla zdrowie. Zalecamy stosowanie zasada dźwignika. Nie podnoszenie ciężarów Z pozycji ukośnej.

Lepiej jest najpierw usiąść, a potem podnieść ciężar. Utrzymuj plecy całkowicie proste, najlepiej z zachowaniem zgięcia lędźwiowego. Skoncentruj się na pracy mięśni kończyn dolnych, a nie kręgosłupa. Jeśli to możliwe, powinniśmy dociskać ciężkie przedmioty do klatki piersiowej - wtedy obciążenie rozkłada się równomiernie.

Taka sama sekwencja jest zalecana przy opuszczaniu ciężaru. Jeśli jesteś bardzo zmęczony, stan ten zwiększa ryzyko obciążenia kręgosłupa i może być szkodliwy dla. Możesz użyć specjalnej ortezy na plecy na skoliozę, jeśli pracujesz zbyt ciężko.

Prawostronne i lewostronne skrzywienie kręgosłupa

Ten rodzaj patologii diagnozowany jest w obszarze Kręgosłup piersiowy, Jest tam równoległy garb żebrowy, więc Jak to się dzieje? deformacja szkieletu. Jeśli pacjent ma prawostronne skrzywienie szyi, może wystąpić choroba lokomocyjna i cefalgia. Prawostronna skolioza kręgosłupa lędźwiowego towarzyszy objawom bólowym u pacjentów w grupie wiekowej od 20 do 35 lat. Te dwa zaburzenia są diagnozowane w rzadkich przypadkach.

Skolioza lewostronna częściej występuje u starszych pacjentów. W przypadku rozpoznania stopnia 1 lub 2 praktycznie nie występują objawy. W badaniu stwierdza się deformację mięśni kręgosłupa lędźwiowego. W początkowym stadium jest głównie bolesny z uwypuklonym grzebieniem kości biodrowej. Tworzy się lewostronna skolioza piersiowa w nieprawidłowościach T1-T12. Ten rodzaj patologii nie jest zbyt częsty. W trzecim stadium skoliozy specjaliści zauważają symetrię w górnej części ciała i twarzy, klatka piersiowa jest ograniczona w ruchu, a oddychanie jest utrudnione. Jeśli sytuacja nie zostanie zaniedbana, wynik leczenia będzie pozytywny w 80% przypadków.

Skrzywienie kręgosłupa różnych części pleców

Skolioza występuje w różnych lokalizacjach. W zależności od tego dopasowuje się terapię, zaleca ćwiczenia. Tylko specjalista może określić rodzaj patologii po dokładnym zbadaniu pacjenta.

We współczesnej medycynie wyróżnia się kategorie skrzywień kręgosłupa, takie jak:

1. Thoracic. Najczęściej diagnozuje się ją u młodszych pacjentów. Najczęściej spotykane u dziewcząt. Praktycznie niemożliwe do wykrycia we wczesnym stadium, ponieważ nie ma wizualizacji skrzywienia. Pacjent może skarżyć się na zwiększone zmęczenie, ból pleców i skrócenie chodu. Czynniki wyzwalające: siedzący tryb życia, nieprawidłowa postawa, wysokie obciążenie kręgosłupa, problemy z mięśniami i więzadłami, czynnik dziedziczny, różnica długości kończyn dolnych, urazy. Trudno jest rozpoznać skoliozę piersiową we wczesnym stadium. Jeśli chodzi o drugi etap, występuje asymetria w obrębie szyi i talii, która utrzymuje się w każdej pozycji. Trzeci etap charakteryzuje się wypukłością łuków żebrowych, osłabieniem tkanki mięśniowej w okolicy brzucha. Ćwiczenia dla Aparat na plecy przy skoliozie stopnia 1 lub innego dobierany jest wyłącznie przez specjalistę. Czwarte stadium charakteryzuje się wyraźnym garbem żebrowym, a także związanymi z nim chorobami układu krążenia.
2. Lędźwiowa. W tej sytuacji plecy będą wygięte bardziej na lewą stronę. Nieprawidłowości prenatalne, urazy, intensywny wzrost i przeciążenie kręgosłupa mogą być przyczyną tego schorzenia. Ta kategoria skolioz jest odczytywana wizualnie lub za pomocą promieniowania rentgenowskiego. Garb w żebrach jest obowiązkowy, ponieważ odcinek piersiowy jest w większości przypadków nienaruszony.
3. Thoracolumbar. Występuje jednoczesne skrzywienie kręgosłupa między T1 a L5. Pacjent przypomina wijącego się węża. Zaburzenie to powoduje duży dyskomfort u pacjenta i może być korygowane przez długi okres czasu.
4. Kombinacja. Rozpoznane w populacji kobiet. Obejmuje połączenie prawostronnego skrzywienia piersiowego i lewostronnego skrzywienia lędźwiowego. Bez odpowiedniego leczenia ma poważne konsekwencje.

Mięśnie grzbietu przy skoliozie są w każdym przypadku źle rozwinięte, a żeby jakoś rozładować napięcie w plecach, trzeba ćwiczyć, LFC.

Diagnoza

Aby postawić precyzyjną diagnozę, pacjent musi przejść badania. Na podstawie wyników specjalista nie tylko określa chorobę, jej stopień i zaawansowanie, ale także przepisuje leczenie skoliozy kręgosłupa. Aby wynik był pozytywny, należy stosować się do wszystkich zaleceń terapeuty oraz podjąć działania profilaktyczne.

Diagnostyka skolioz obejmuje takie techniki jak:

1. Testy funkcjonalne. Implikuje badanie, które pomaga wykluczyć patologię nerwową i mięśniową. Technika ta pozwala również ocenić położenie łopatek i grzebieni biodrowych, wyrostków kolczystych, nieprawidłowości kręgosłupa. Zawsze wykonuje się test zgięciowy.
2. Radiografia. Technika ta pozwala na ocenę stopnia skoliozy. Zdjęcie wykonywane jest w pozycji siedzącej lub stojącej. Ta diagnoza jest uważana za najczęstszą i najbardziej dostępną, a także wysoce informatywną. Badanie to pomaga specjaliście odróżnić skoliozę typu idiopatycznego od zaburzeń wrodzonych. Radiografia określa kąt krzywizny, rotacji i skręcenia. Ponieważ metoda ta charakteryzuje się wysokim poziomem promieniowania, wskazane jest stosowanie skanów o niskiej dawce. Skracają one okres ekspozycji pacjenta, ale pomagają określić jedynie kąt krzywizny grzbietu.
3. Rezonans magnetyczny i tomografia komputerowa są bardzo skuteczne w diagnozowaniu tej patologii. Jedyną wadą egzaminów jest ich wysoki koszt.
4. Ocena zaburzeń za pomocą fotografii. Technika ta jest niedroga, dostępna i nie zawiera promieniowania radioaktywnego. Minus - mała dokładność, ale brak przeciwwskazań. W celu uzyskania dokładnych danych z badania wskazane jest przestrzeganie ogólnie przyjętych zasad: zdjęcie wykonuje się na tle powierzchni klatki (10*10 cm), używa się statywu, stosuje się stałe oświetlenie boczne, zdjęcie powinno składać się z kilku zdjęć w pełnym rozmiarze i z różnych stron. Technika ta pozwala ocenić chorobę w dynamice, ustalić czy skrzywienie postępuje czy nie.

Wczesna diagnostyka (przedkliniczne, podkliniczne i kliniczne stadium patologii) obejmuje badanie wzrokowe, komputerową tomografię optyczną, EMG, OSP, oznaczanie neuropeptydów. Skupiamy się na kręgosłupie, rdzeniu kręgowym, mózgu i gorsecie mięśniowym.

Jak leczyć skoliozę kręgosłupa?

Działania terapeutyczne dzielą się na kilka grup. Pierwsze leczenie obejmuje korektę stanu hormonalnego, funkcjonalności mózgu, rdzenia kręgowego i ANS, stref wzrostu kręgów, napięcia mięśni przykręgosłupowych. Druga grupa działań stanowi korzystne tło dla powodzenia pierwszych technik. Obejmuje LFC na skoliozę pleców, różne rodzaje masażu, pływanie, noszenie gorsetu. Jeśli pacjent został zdiagnozowany w ostatnim stadium choroby, nie należy oczekiwać natychmiastowego efektu, proces powrotu do zdrowia może trwać nawet sześć lat.

Leczenie skrzywień u dorosłych jest procesem czasochłonnym. Pacjentowi zaleca się noszenie pasa oraz stosowanie specjalnych wkładek w obuwiu. Aparat na plecy przy skoliozie pomaga naprawić ciało, wpływając na różne skrzywienia. Do podtrzymywania tułowia stosuje się również bandaże, które pomagają utrzymać krążki międzykręgowe i oś kręgosłupa na miejscu. W takiej sytuacji napięcie mięśni nie jest w stanie wywrzeć żadnego negatywny skutek oparcie. Warto jednak wziąć pod uwagę, że mają one nie tylko negatywne aspekty, ale także przeciwwskazania. Muszą być noszone przez długi czas - kilka lat. Mogą one powodować zanik tkanek, zaburzać przepływ krwi w odcinku lędźwiowym i prowokować osteoporozę. Zabronione jest również noszenie tego typu ortez w czasie ciąży.

Jeśli pacjent ma silne bóle pleców w skoliozie, przepisuje się terapię lekami. Wskazane jest przyjmowanie kompleksów witaminowych, różnych leków przeciwzapalnych. Leki przeciwbólowe pomagają złagodzić dyskomfort i złe samopoczucie. W rzadkich przypadkach, jeśli to konieczne, przepisuje się terapię hormonalną.

W przypadku tej patologii warto zwrócić uwagę na swój styl życia. Zrezygnuj z siedzącego trybu życia i dostosuj swoje stanowisko pracy. Lepiej jest uprawiać sport, pływać. Ćwiczenia na plecy pacjentów ze skoliozą powinny być wykonywane codziennie; ćwiczenia powinny być dobrane przez specjalistę indywidualnie dla każdego pacjenta, tak aby obciążenie było równomierne, a mięśnie nie były nadmiernie obciążone.

Jeśli zdiagnozowano u Ciebie skrzywienie, pamiętaj również o właściwa dieta. Zadbaj o zbilansowanie diety. Unikaj ostrych, tłustych potraw, wędzonych, pikli, napojów alkoholowych. Zaleca się skupienie na pokarmach roślinnych, dozwolone są produkty mleczne, zboża, chude mięsa i jaja. W ustaleniu diety może pomóc dietetyk. Kluczowe punkty takiej diety - sól potasu i magnezu, odpowiednia ilość witaminy D.

Interwencja

Co zrobić, gdy skolioza pleców jest w końcowym stadium? Aby pozbyć się skrzywienia IV stopnia, interwencja chirurgiczna. Jeśli choroba została zdiagnozowana u nastolatka lub dziecka, takie leczenie pozwoli na zachowanie wzrostu kręgosłupa, wyrównanie pleców, utrzymanie i przywrócenie fizjologicznych krzywizn profilu czołowego i strzałkowego oraz równowagi tułowia. Operacja zapobiega późniejszemu rozwojowi deformacji.

Dostępne u pacjentów z kątem Cobba większym niż 50 stopni i będących w wieku do 13 lat. Okres ich rekonwalescencji może trwać nawet do kilku miesięcy. Obejmuje wzmocnienie pleców ćwiczeniami na skoliozę, prawidłowe odżywianie i refleksoterapię. Absolutnie Przeciwwskazania do operacji obejmują ciężki stan pacjenta, przewlekłe patologie postępujące w organizmie, ukształtowaną pojemność płuc poniżej granicy wieku, niedostateczny przepływ krwi, choroby układu krążenia.

Operacja może być opóźniona przez pewien czas z powodu takie zaburzenia i nieprawidłowości w organizmie, takich jak zaburzenia równowagi hormonalnej, choroby nerek i wątroby, choroby krwi, nowotwory łagodne i złośliwe, ostre zaostrzenia procesów przewlekłych itp.